Bir kuş olsam tepelerde tellerde,
Şarkı olsam dudaklarda dillerde,
Bir gül olsam bahçelerde ellerde,
Yardan uzak gülşen olmaz vatanım.
Ol yayık ki içinde nâhır bulunmaz,
Mâhirdir çıkarır yağ !
Ol yağ ki gâh ekmeğe, gâh baltaya sürülür,
İnsanlarla kurar bağ !
Yürekten sevmek gerek,
Söz ile değil !
El ile tutmak gerek,
Göz ile değil !
"Elif" ol ve dik yürü, hiç olmayasın mahzûn
Gül için bahçe vatan, solmadan ömrün sürsün
Yuvarlasa da felek, seni yardan, bayırdan
Sana cefa çektiren "vav" gibi kambur ölsün
Evde yoğurt mayalardık bakraçta,
Olmayana süt atardık verkaçta,
Market yoğurt damaklarda aklanmaz,
Yutsan bile boşa gider sarkaçta.
Ölüm gelmeyiversin kalanlar çeker vâhı,
Giden ardına bakmaz, neylesin güzergâhı,
Tarik-i berzah ile yola revan olsan da-
Saray mı zannedersin kıstak da mezargâhı.
Kefende yolculuk var tabuta saklanarak,
Duygu ve dürtüler günaha yelken,
Gençlikte kendini haramdan sakın.
Elden ve ayaktan güç çekilirken,
Bütün ihtiyarlar Allah'a yakın!
Hayat azarlasa da dert edip de üzülme,
Fırça darbe atmadan tuvalde resim olmaz.
Sen adaleti sağla zülme rıza gösterme,
Yumurta kırılmadan asla omlet yapılmaz.
Tekkeye giderse eyvah şeriat,
Kamuda düzeni sağlasın çeri,
Ağlama duvarı özgürlük vaat,
Laiklikte yoktur siyerin yeri.
İblis'çe bir terkipti' kalleşçe planlandı,
Yusuf'u kim kandırdı' kim çıkardı avluya,
Meçhule yolculuk var ufka baktı ağladı,
Öz kardeşleri onu düşürdüler pusuya,
Her biri itikledi yuvarladı kuyuya.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!