Halil Türkoğlu Şiirleri - Şair Halil Tür ...

Beni yanına al!
Bırakma!
Yok oldu,
Beklemekle harap dünyam kapında...
Büyük boşlugum! üzeri sis ,karanlık dolu,
İçinde etten bir labirent, kemikten yolu...

Gecenin bu saatinde
Dilime kelepçe gibi takılan nedir?
Nedir ayakta yalın ayak
Ruhuma oturan şey?
Bir söz kurşun gibi çıkacakken
Yüreğin tutukluk yapması nedir,

Tutamıyorum kendimi!
Dallarının ucunda açmış çiçeğin
Yapraklarının yere düşmesi gibi hani.

Hanidir tutunamıyorum,
Karda yürüyüpte kaybolan ayak izlerini

Bir bıçkı alıp ciğerinde saklayacaksın
Sonra nefes aldığın hatıralar,
Kan günlerinde çıkacak.
Sorarsın cevapsız geçenleri
Bir kesiklik düş akacak,
Attığın her adım izi

Ne yani bilir misin düşüncede?
Benim fikrim yorgun!
Beynimin işlek caddesinde sesler
Kalbimin içinde bir takım gözler
Düşünceler düşünceler
Düşüncelere boğuluyorum.

Kınında bir bıçak kesiği
Susunca her şey
Ne olur gidene kadar evime
Sağsalim
Canıma, kendime gelene kadar
Bırakma

Ah ettirir
Gecelerden uzun bir gece
Dayanır yastık yola
Bekler su testi de
Dahada dolmaya
Dahada söz çıkmaz dilinden

Biraz daha söyle!
Kulaklarım çınlasın,
Nabzım tekrar etsin,
Derimden aksın.
Biraz daha söyle!
Gözlerimde yaşsın,

Bütün bu olanlar yani
Üstünden atılır mı koşarken?
Koşturur mu veya o yollar
Bütün bunlar
Vardırır mı sona
İnsan yaklaştığında anlar

Ah yalan
Küçük değilim bu kadar
Can atışlarım küçük değil
Toparlanmalıyım adım adım
Gör beni diye açtım kollarımı