Dizinin dibinde avutulan harikalar
Bir çıkmazın,
Çıkmaz olan köşesinde.
Hiç buruk muyum diye sorma,
Çocukluğum, bir vitrinin
Gözlenen yerlerinde.
Tırnaklarımı sapan diye
Yüzümde sürdüm
Zamanı tel tel
Zamanla saçını ördüm
Yaklaştığını gördüm cama
Bugundan öldüm
Farketmez
Bir adam etmez
Göğüs dövülmez
Al şu sopayı
Saldır arabaya
Kır oturulan sandalyeyi
Ne anlatmamı istersin bu gece
Sensizliğe yazıyorum...
Sensiz ,kimsesiz bir yanım çöktü.
Boşluğa karalıyorum bir şeyler işte
Yine bedeni alınmış bir gece
Saçları süpürülmüş,
Geceleyin ne belalı olur dalgalar,
Yokluğun bir duman karası
Hacimsiz yaşamlar,
Bendine sığmayan öfkeli çalkantılar,
Tamda geceleyin geçer birisi!
Su beklentili,
Kimse kendi değil...Kimse kendinde değil.....belkide kimse kendi için dürüst değil....değil işte hak hukukta değil....el kapıda......çay dumanıyla değil o yüzden kaşık pek durmaz tablasıyla......gel dostum bırak ağzındaki sakızı....özünü ver aromasını....çiğneye çiğneye haddi.... kaçtı tadı...... bir şiir bir şiir daha .....muhabbet bağına gül derlemeye dost ......şöyle güller içinden bir dal seçmeye......
Gel dostum
Bırak ağzındaki sakızı
Sözlerim ilk zehir gibi
Karanlığa bir kement atıp
Şöyle bir belini sıkmak vardı,
Dağılan gölgelere tokasını takıp
Duvarlarını taramak vardı,
Bir köşesinde yaslanıp
O gece gelsin diyede
Gerçek dipsiz .....hiç bir insanı tam olarak bilemeyeceğiz......söyleyeceklerim bir hiç.....çünkü anlatılması gereken anlatılırken dipsiz .....bu son! Ben artık ölmeyeceğim.....ölümün bile bir usulü var ....Bir yere yatış şekli var .... hangi odada hangi uzanış böyle yersiz ...hangi karanlık hangi sayfada hangi yazıya kör baktı böyle.....elimi uzatırken hangi gerçek karışıyor mürekkeplere! Kulağımı kapıyorum oysa ben...kulağımı delen küpelere...... çisil çisil sessiz .... bu akşam! Yürek borazanını öttürürse eğer....masallar hakikatsiz....ve ben uyku dolu olduğum gerçeğini uyanmakla didik didik etsem .....yinede değişmeyecek....çünkü gerçek dipsiz ..... o zaman anneciğim beni sev ....ama susarak çünkü her yolumda gerçeğe açılan bir kapı.... her yalanda söylememem gereken bir doğru var .....dudak payı bırak kapı aralığına çünkü gecenin kaçı olursa olsun .....aniden uyanmak kadar ve o gerçeğin tonelerini yüzünü lavaboda yıkayana kadar ..... ve sen ne kadar yıkarsan yıka.....değişmeyecek bir gerçek var .....hayat ölümün nabzını yoklukta hissettiginde kaderine havlu atar .....
Şiirin karnını bir akşamla yaralamak için....belkide sancısında doğdu bu satırlar.....
Neyi nasıl anladığımıza bağlı birazda
Ben sana bütün zehrimi,
Tüm hacmiyle kusarım.
Sen onu bal yaparsan,
Benim bütün petekten hayalleri,
Çalışan kanatlı fikrimle sana saçarım.
Dipsiz,
Bir hikayenin baş sanığıyım.
Fersiz,
Yağmurum öyle sağanağım.
Küçük gülümsemelerin bile kaybolduğu,
Yüzüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!