Halil Türkoğlu Şiirleri - Şair Halil Tür ...

An gelip kapatıyorsun gözünü
Kamaşıyor açmaya çalıştıkça
Sonra hangisi doğru
Doğru ışık hangisi
Bu benmiyim
Değil miyim paradoksunda

Çaya atılan iki tutam şeker,
Gözlerin mi öyle erirken?
Gözümün önünde amansızca tüterken
Hasret dokunulabilecek bir şey mi?
Yüreğin derdi tek nefeste içmek,
Demlenmeden sevgi.

Düştüğün gün
Battığın ve elimde kaldığında
Bir gözyaşıydın.
Seni tüm uzak gözlerin
Uçurumlarında dolaşırken,
Tamda düşerken buldum.

Beni bende iyice ağırla anne
Ateşi harla ben sana ter olayım
Olamadığım alında
Vur yüzüme heba kanım da canımda
Koy bir köşeye sararayım
Sarardıkça sana solayım

An oldumu sonsuzluğu yaşamak istiyorum.
Bırakılır mı her avuç, bir gözyaşı bulsun?
Karanlığı yarıp böyle bir çoşkunlukta
Böyle derine sızan,
Koşan,
Kapıyı açmaya çalışan,

Sorar mısın antikacılara
Bu zümrüt misali emsalde emeli
Sorar mısın ne zaman ışıldar
Gözlerinin içi
Ve sorar mısın yine
Ne kadarı sen

Niyet edersin bir sese
Taş duvar geri verir,
Asıl duvar suskunluktur
Susmak;
Mesafenin ta kendisidir.
Ben bir Anka kuşuyum!

Kafanı göğsüme yasla,
Başka sokak bu, başka tabela
Yürü benimle,
Ama koşmayalım çok!
Yoğun bir duadır bu,
Canım ellerin, ellerimle birleştiği andır bu.

Tut şu dağı, denizi, dalgayı yut
Unut kadını, kadından dağları unut
Bilmesin şahit ! birlikte yürü benimle
Bırak, dokunursa eğer ellerim ellerine.

Çağladın bir baharı ,kayboldun baharlarda …

Daha üzgünü yok
Daha dudaksızı
Olursuzu
Fay kırılmalarına sarsılan
Asık suratı yok
Hayatın dalgasına köpüren