Anlatacak çok şeyim yok
Hayatım bir çocuğun türkçe defteri;
Özenle yazılmış sayfalar
Sağa sola karalanmış şiirler,
Hoşlanılan kızların isimleri,
Birazda içinden ok geçen,
Hayat mahkum etti yıllara beni
Kaderden hiç hesap sorulmaz annem
Belki de öldürmez bu yara beni
Kurşuna bir değer biçilmez annem
Kaçıversen deme silah sıkarken
Beni; bir çiçeği, böceği sevmek
Cana değer vermek mutlu ediyor
Bir deniz kenarı, bir dilim ekmek
Şafağı seyretmek mutlu ediyor
Canım acıdıkça, aklım; “atıver”
Meçhullere dalıp, giderdin bazan
Beni düşündüğün gün gibiydi ya
Bir kız vardı kuma, yazılar yazan
Ne çabuk unuttun, dün gibiydi ya?
Saçına çiçekler, dallar takardın
Sanma ki fethedersen, sana kalacak dünya
Ne insanlar yaşadı, ne katiller öldü ya
Sözde savaşıyorsun, savaştaymışsın güya
Bir bebekle savaşan, bir asker gördün mü ha
Netenyahu şu anda, keşke Gazze de olsa
Tanrim mutluluğu bir kelebeğin
Kanadinda buldum, ölmek üzere
Biraz biriktirdim,bir demet gülün
Arasina koydum,solmak üzere
Derdi hayatimdan atip silmeden
Karşılıksız sevgilerden
Kurtulmayı öğret bana
Henüz hiç tanımadığım
Mutluluğu öğret bana
Yeri geldiğinde coşup
Daha dün ağlıyordun, kollarımda delice
Kaç günde büyüdünde, sever oldun sen beni
Sözde çoktan yazılmış, kaderim kaderine
Ne zaman büyüdün de, sever oldun sen beni
Daha dün beni ancak, mahremin görüyordün
Görme benim guru dolu gezmemi
Feleğin gözünde yoktur değerim
Ne ben onu çözdüm, ne de o beni
Bir çimdik atarım, bin yumruk yerim
Yıllar yılı sanki ben bu hayatın
Çıkıp geldin yine dün akşam üstü
Yoksa söylenecek söz mü kalmıştı?
Fazlaca hakaret etmiştin zaten
Özür dilenecek yüz mü kalmıştı?
Ben seni unuttum vazgeç diyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!