Halil Kesken Şiirleri - Şair Halil Kesken

Ekmek gibi canıma
Yüreğime bandığım
Ben senin için neyim,
Neyinim dersin;
Tatlı sözüne, gülen yüzüne yandığım
Sen benim en sevdiğimsin

Sen hakimmisin ki hüküm veriyorsun bittiğine
Böylesine sebepsiz, böylesine gereksiz olmasaydı
Inan ki hiç yanmazdım gittiğine
Sevdanın çiçekleri kuruduysa
Sulasaydık, solmasaydı
Ne engeller atlattık, ne zorluklar yaşadık birlikte

Dağ olsanda taş olsan da
Seni de bir ezen çıkar
Kral olsan, baş olsanda
Seni de bir üzen çıkar

Anlamazsın neler olmuş

Biliyorum artık sen gidiyorsun
Hiç arkana bakma kızgın değilim
Sevdiğin biriyle evleniyorsun
İnan ki mutluyum, üzgün değilim

Boş ver bu anlamsız sitemlerime

Çok değiştin son günler, vaz mı geçtin diyorsun
Senden vaz geçermiyim, yer oynasa yerinden
Dağları bile delen, Ferhat’ı biliyorsun
Dağda altın çıksa da, vaz geçermi Şirin’den?

Ne para, ne de senden, bir kaç yıl fazla ömür

Çoluk çocuk demedi, acımadan öldürdü
Yahudi denen m-illet, yar oldu azrail e
Toplanalım gidelim, diyelim devir döndü
Yetti artık yaptığı, varalım İsrail e

Kudüs kutsalımız dı, Filistin kardeşimiz

Bana dokunmayan yılan
Kardeşimden uzak dursun
Dünya olsa yalan dolan
Aman bizden uzak dursun

Uzak dursun uzak dursun

Yalnızlığa yazılanlar az geldi
Yalnız olduğumu sen bil istedim
Gözlerim kendini gökyüzü bildi
Gelip gözyaşımı sen sil istedim

Üzülürüm senin hüzünlerine

Aşkın için, şiirler yazıyorken
Tek kelimen, kahır olmuş; sevdalı
Öylesine bir sevda bu diyorken
Tüm hayatın zehir olmuş; sevdalı

Gülmemişsin,çatik kalmış kaşların

Adı Sevda demişlerdi
Yıllardır arıyorum onu
Bakmadığım yer kalmadı
Sonunda o artık sevda değil,
Mefta dediler...
Neden bulamadığımı anladım