Ne kadar da şiir yazsam
Hayatımdan sildim seni
Sen resimsin, ben se ressam
Yeni baştan çizdim seni
Hep ağlayan gözün vardı
Sana olan aşkım bitiriyor beni,
Bir de sabır taşı muamelen...
Yaktığın bir mum bile yavaş yavaş erir
Bana her yeni sevgilinden dert yanışında,
Üzerime benzin dökülmüş gibi yanarım...
Her ayrılığında çağırırsın,
Daha üç gün geçmedi, gidişinin üstünden
Ömrümden bir kaç yılı, çalıp gitti o kadar
Şimdiyse pişmanlığı, okunuyor yüzünden
Tanrı misafiriydi, kalıp gitti o kadar
Ardından ağlayacak, değilim gece gündüz
Gözlerine dolmuş bir iki damla
Düşmesin istersen yüzümü kullan
Bir ömür ağlama isterim amma
Ağlamak istersen dizimi kullan
Al her şeyim senin, ben de seninim
Karın yağması önemli değil,
Önemli olan nereye yağdığıdır;
Genç yaşta saçlarına yağmışsa,
Çok çekmişsin demektir...
Yangın çıkması önemli değil,
İyi kötü sevgilim var
Zalim bir kuldan ibaret
Aşkımızın ateşiyse
Sönük bir külden ibaret
Bilmeyen kalmadı bunu
Bu gülüşün öylesine güzel ki,
Edalı, nazlı bir kelebeğe benziyor
Yanaklarında takılıp kalmamalı
Dolaşmalı kırları, bayırları
Ağaçlara, çiçeklere, kayalara konmalı
Çok özledim deyip gelsen her sabah
Felek yazımızı kara yazamaz
Bir merhaba deyip gülsen her sabah
Bu güzel büyüyü kimse bozamaz
Dudağın bir çift laf atmaz mı bana
Alt tarafı birkaç gün, ölüm yoktu sonunda
Sarılır unuturduk, seninle buluşunca
Fakat bitmek bilmedi, uzadı uzadıkça
Hasret denen duyguyu, bir türlü sevemedim
Belki gelir diyerek, yollarına bakardım
Biter sevdiğim acılar biter,
Henüz aşılmamış sorunumuz mu var?
Aşarız...
Daha yaşayacak acılar mı var?
Yaşarız...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!