Hayatım hep sınadı, her sene dört mevsimde..
Satır satır ezberi hiç düşünmeden yaktın!
Beklerken biz olmayı, nefesin nefesimde;
Bir teşekkür umarken sen sınıfta bıraktın…
Çok yalvardım gözünden perdeleri çek diye..
Her bakışta sen varsın..
Her nakışta sen varsın..
Ilık ılık baharda,
Karakışta sen varsın.
Eksilmeyen hasrette,
Yakama yapışıp götür dilersen,
Belki bir gün olur ararsın beni..
İnadın narında yakmak dilersen;
Yağlı çıra gibi yararsın beni…
İçini kemiren endişe varsa,
Kederlenme be gönül, vatan hainden bıkar;
Mert ol! Üç günlük ömür, Yollar kadere çıkar! ..
Ferhatsiz bırakır mı Şirini şeyda eden?
Vatan aşkı değil mi, toprağı ceyda eden?
Kadir kıymet bilmez, gelgit akıllı;
Sana demedim mi aşkı incitme?
Vicdanın kurumuş kinden zavallı,
Ben affetmem seni, sen de affetme!
Yoktu bir sebebin, terk edip gittin.
Bir hoş bağdır dostun yüzü;
Gam keder firar etti..
Ehli keramet gibi kalbinde dem bulunca,
Benim virane gönlüm o saat garar etti.
Ayrılık ruhumun akrep kıskacı,
Sokmasa onsuzum, soksa da onsuz..
Yoksa şifa mıdır bu keskin acı?
Bu acı bıraktı evimi yolsuz.
Ayrılık, yalnızlık nişanesidir;
Şu koca apartman insan gölü de,
Giriş kapısının sesinde hayat.
Katı suratları sanma ölü de,
Tebessüme kahır, gülmeye inat!
Mazgal pencerecik tülü bürünür,
Ne gevşek bir adamım,
Hallerim de garipçe!
Elden kaydı vatanım,
Vuramadım kelepçe!
Biziz bize yabancı,
Rabbimizdir cümle halkı Yaradan,
Gece gündüz dilimdedir O Sübhan.
Yerde, gökte, kalmasın hiç duymayan;
Rabbim Allah, birdir Allah, İllallah…
Geceler sabaha gafil değildir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!