Hakan Karaduman Şiirleri - Şair Hakan Ka ...

Yaşama delice bağlanmak, beni ölüme korkutan,
İnançlarımız mağlubiyetteler, bizi çemberden çıkaran,
Ertlenecekler azalır, hayaller kurulur kısır sofradan
Nankör ve zalimin düşleridir sahnelenen, bitmez oyundan.

Gerçeğin içi,

Hiç bu kadar

yakmamıştı.

Hangi rüyalardasın, söyle?

Su ışılanır, Işılağı yarılır,

Günü ikiye böler öğle

Yaşamak bazen rezilcedir.

Rezilcedir rezil yaşamı solumaya çalışmak; direnmek yaşamaya.

Ayakta kalmak bazen rezilcedir, çanaklar eskir dillerinden.

....Herşey çok basitti belki de,

Daha üste tırmanmak; Tanrı en yukarıda…

Herşey basitti belki de;

halbuki umut; -doğum-

gökkube yarılıp,
gökyüzü açılıp,
kemik ve etten
köprüden,

düşünmek suda yüremek, parmak ucunda
tırmanırsın düşersin, gök ve yer arasında.

suya değen bedeninden
uzayıp narinleşen,

Maddenin ayrıntılarındadır bale,

Bir saç telinde dolaşır trilyonlarca bilgiler,

Işık hızında akar, bir dünyadan diğerine

yaşama herbiri ek gibiydiler,
hepbirlikte terli gittiler...

eğer 16 kişinin öldüğü bir uçak kazası olsaydı onların yerine
tanışan ölümle,
ölen;

Mutluluk hırsızlığı değildi onların amaçları,
Mutlulukları çalmaktı, ondandı yalanları.
İnsanlar onları ağızları açık, kendilerinden geçik,
beyinleri kaçık
alkışlardı. Yaman hırsızların efendileri, yamandı,
Kimse onlardan hırsızlanmaz, kuşkulanmazdı.