Farkeketmemişim
İlkbahar gelmişte
Şu güzelliğe bak
Unutamadığım
Böyle bir ilkbaharda
Kaybetmiştim kalbimi
Tekiken inanmadı kimse
Bir olup öldürseydik keşge
Ordusunu kurdu meşede
Domuz geldi köyümüze
Köylünün mahsülüne ortak
Uyumadan sabah ettim geceyi
Ne oldu sanki döndünmü bana
Arar gözler gece gün boyu seni
Ne oldu sanki döndünmü bana
Unutamam bu gönül sancısı
Çok severim çocukları
Bir ciklete sevinir
Gùlücük saçar yüzleri
Tarif edilemez onlar
Çirkin yalandan uzak
Büyüklere inat sadık
Zamansız gelmişiz
Yalan dünyaya
Çocukluğumu yaşamadan
Ne bir oyuncağım vardı
Nede çikolata yedim
Giymedim kırmızı papuç
Gözümde çocuktu
Oynardı toprakla
Babası vermiş
Onu kocuya
O çocuktu daha
Benim ülkemde
Her nimet var
Sen yoksun
Başka yetişmedi
Sen yoksun
Ekmek var
Baksana şimdi bana şu yaptıklarına
Kış ayında çiçeklerimi de yürüttün
Yıllar yılı burda duran kuru oduna
İçimde çiğdem çiçek birde gül bürüttün.
İşte bu şimdi bana da senin mucizen
Tabancam elimde parmak tetikte
Yaşam ölüm arası bir saniye
Bu savaşı kazanan olmaz belkide
Azrayilim oldum kendi kendime
Terkettin benide yüzüm gülmüyor
Öylesine derinki
Anlatamam kimseye
İçimdesin içimde.
Bir seni unutamam
Özgürdüm kuşlar gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!