Baharı beklerken üşüttün bizi
Yağdıkça üstüne yağasın gelir
Bilmem kime edeyim bu nazı
İnsan olsan düğesim gelir
Eritmek düşünmez ekler üstüne
Açıktı giriverdim körpecik yüregine
Bir kelebek gibi pır pır kalbin edası telaşıyla karşılaştım
Tarif edilemezsin sen bu yaşta saf temiz kinsiz kibirsiz
Çalamam ben körpecik o yüregini
Kıramam senin pır pır eden kalbini
Yazsamda ismini şu gökyüzüne
Yazık bana okumayı bilmiyor
Her gün çalsam söylesem türkülerde
Sağırmı dilsizmi beni duymuyor
Açsam güler gibi onun yoluna
Halimi de sorarsan
Öksüz çocuk gibiyim
Hüzünle dalgınlaştım
Gittigini duyunca
Damlacıklar yüzümde
Bazen onunla konuşurken
Korkunun sevgisini tattım
Tapardım sevseydi aşkına
Çokta seviyordum aslında
Canavardan bile korkmazdım
Kalın kaşlım
Çatlak dudaklım
Al yazmalım
Yaylada döl çobanım
Sobaya odun kıyanım
Elleri nasırlım
Ezilmişliğe haksızlğa
Çarpıtılmış düzene
Atatürk’ü sevmeyene
Onu saklayan mezara
Kükremek istiyorum
Esğiden gözlerim karşıya bakarken
Kamaşırdı ağaçlar açmış yeşilken
Kıymışlar sana neden genciken
Ağladıkça ağlanası hali var
Çok yeşildi karşiki yamaç
Görmüyorsan eğer gerçek varlığı
Aleviyse sünniyse ne çıkar
Sanat edinmişse sahtekarlığı
Ermeniyse museviyse ne çıkar
Haksız iken haklı gibi görünsen
Uyuyamadığım bu sabah
Bir sesizlik çöktü içime
Tutuşur yüreğim delice
Nedense
İkimizi düşünüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!