Güven Tekin Şiirleri - Şair Güven Tekin

Dün gece yine uykusuz kaldım
sabaha kadar.
Özlemin, hasretin bağrımı yakar oğul.
Güneş doğmuyor sensiz sabahlarım,

Umutlarım kırıldı çocuk yaşta.
Kaderim gülmedi o günden sonra.
Umutlarım, umutsuzluk ile doğdu her geçen güne.
Sevmek, sevilmek de umut yerine umutsuzluk ile süslendi.

Seni gördüğüm an, benim için cennet gibi.
Nefesim kesiliyordu, seni gördüm nefes aldım.
Dünya umurumda değil, ben gözlerinde gördüm cenneti.
Gülüşündeki gamzene kurban olduğum.

Sen, cennet gülümüsün?
Yoksa, cehennem gülümüsün?
Bilmiyorum ama,kalbimin gülüsün.
Bakışıyla, yüreğimde güller açtıran,ahu gözlü dilber.

Varlığıyla huzur bulduğum, ömrüm.
İlkbaharım, güneşimsin sen benim.
Yolunda, kurban olduğum ömrümsün.
Sen benim, can damarımsın.

Seni seviyorum,hemde çok seviyorum. Sana aşığım, sana vurgunum.
Sana hasret bu yüreğim, senin için atıyor kalbim.
Sevgilim benim, can yoldaşım benim.

Herseyim, hayat arkadaşım, seni iyki tanımışım.

ÇIKMAZ SOKAK

Sevdamızın,aşkımızın, imkansızlığı,
Yüreğime dokunur, dayanamam.
Göz pınarlarım kurudu,ağlayamam.
Gönül bahçem yaralı, çekemez sevdasızlığı.

Senden haber beklerken,sen haber vermeye bile, gerek duymadin.
Bir mesaj atmayı bile,çok gördün bana.
Gözünün içine bakarken,bana gözün çıksın dedin.
Ben seni, sevmekten başka,ne yaptım?

Dün akşam, çok içmişsin.
Gözlerime dalıp dalıp gitmişsin.
Kaderimin acı dolu yılları senmişsin.
Bilmeden dertlere sürükleyen benmişim.

Herkese derman oldumda, bir kendime derman olamadım.
Seni öyle sevdim ki, gülümsemen bana hayat oldu, ben sana yar olamadım.
Kimseye kin etmedim, nefret etmedim, senin nefesin olamadım.
İki cümle ile yüzümü güldürecektin,Seni seviyorum.

Sende cokmu gördün, bana gülmeyi yarim.