Beni hiçmi sevmedin? zalimin kızı.
Aramızda onca yaşananlar, yalanmıydı?
Karabulutlar çöktü, gökyüzü gibi yüreğime.
Meğer senin gözünde, ben hiçmişim.
Yıllar önce, bedenim hasta düştü.
Gözünü kırpmadan, annem yanıma geldi.
Dile kolay, yedi sene, bebek gibi baktı.
Benim annem, bir melek.
Rüyadamıyım, gerçektemiyim bilmiyorum.
Ama seninle aşkın, en doğrusunu yaşıyoruz.
Bilmezdim ,beni bu kadar çok seveceğini .
Kendime tokat attım, tam anlamıyla gerçektin.
Ne şairim ne ozan, kendi halinde sessiz biriyim.
Dilim susar, kalemim konuşur.
Ben şiirin baş harfiyim bu hayatta;
Yazılmamış dertlerim, hayallerim var.
Geceler, yoldaşım oldu
Yalnızlık, kaderim oldu.
Aldığım nefesim oldun.
Ben senin, kölen oldum.
Seni gördüğüm ilk saniye,
Yüreğime ince bir sızı saplandı.
Gözlerim gülmeye başladı.
Sahte dünyanın gülen yüzü oldun bende.
Beni defalarca vuracağını bilemezdim.
Gözyaşlarımın sebebi olacağını bilemezdim.
Hayatımı zindana çevireceğini bilemezdim.
Kelimelerin,sözlerin acizliği,boğazımda şimdi.
Diyecek kelime kalmadı, burnum kanadı.
Bu kadar,aciz kalacağımı bilemezdimki.
Hangi şiire,hangi romana sığar, şimdi acılarım.
Ben senin icin, kan aglerken,
Sen mutlusun ve gülüyorsun.
Sen hiç sevmemişsin zaten.
Seven sevdiğine, sıkar mı kurşun?
Çözemedim kendimi ,sana karşı bir türlü .
Ne kadar ,aşka sevgiye inancım yok olsa da .
Yalancı aşkların, kırılan hayallerin ortasında, karanlıklarda kaybolurken .
Gözlerin gelir aklıma, ışık oluyorsun kalbime ,gecelerime .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!