Güven Kırma Şiirleri - Şair Güven Kırma

Neleri buldu yüreğim,
Kimleri buldu,
Kimine hiç yüz vermedi,
Birine hayaller kurdu.

Sevilen görmez mi sevildiğini,

Ne oldu sevgilim,
Ayrıldık mı şimdi biz?
Bu kadar ucuz muydu?
Büyük sevgimiz!

Hani dağ,taş yıkılsa,

Sen yine var duymazdan gel sesimi,
Ben yine kendim aralarım,gönlümdeki sisimi,
Şiirler,şarkılar oyalar beni,
Yazarım yine bir şiirin son satırına ismimi.

Ve sen bir tanem,bunca yılın ardında,

Bir kez düşünsen eğer,
Neler neler yaşadık,
Acı,tatlı ne varsa,
Hep birlikte paylaştık.

Bir daha çıkmam karşına,

Neden sana karşı olan büyük tutkum?
Neden her gece kaçıp sana sığınan uykum,
Mevsimler,umutlar,ümitler geçip giderken,
Neden hiç değişmiyor,sana olan yoğun duygum.

Birlikteyken su gibi akıp giderken zaman,

Çok sevdiğimiz insanlar vardır.O insanlardan biri anne,baba, kardeş,
arkadaş,sevgili olabilir.Bir vesileyle bir gün ayrılık gelebilir.İsteyerek veya
istemeyerek de olsa insanların birbirlerinden ayrılmaları gerekebilir.
Hiç istemesemde o gün geldi ne yazık ki! İşte istenmeyen o zaman
dilimi bizim için de geldi.Söz istedin benden ne olur bir daha beni arama
yaramızı daha fazla kanatma diye,haklısın ancak şöyle düşün,ayrılacağız ya!

Sordum kendi bedenime,
Kim kime aşık,kim kime sevdalı diye,

Dudaklarım seslendi,
İlk söz hakkı benimdir diye,
Dedi ki! Sevdalandım güzel yüzde,güzel dudağa,

Mutluluğa,
Yelken açmak için,
Sevgi gerekli...

Bir de o teknede,
İki aslan yürekli...

Sensiz bir yarım eksik,
Bir kanadım kırık,
Günün en aydınlık vaktinde,
Dört bir yanım karanlık.

Ateş düştüğü yeri yakarmış,

Gönder içindeki ikinci seni uzaklara,
Uyma sakın ona,düşeceksin tuzaklara,
Bak ben açtım kollarımı,uzattım ellerimi,
Ne zamandır sevgisiz,gel de doldur kalbimi.

Seviliyorsan delice,ne duruyorsun,