Güven Kırma Şiirleri - Şair Güven Kırma

Gözlerim parıldardı duyduğumda ismini,
Bir gün olsun çıkarmazdım,cüzdanımdan resmini,
Bunca yılın ardında geçmişse sana hakkım,
Yüreğini ferah tut,merak etme,helal ettim hepsini.

Ayrılık gelip kapıya dayanmışsa,
Yaşananlar mazi olmaya yüz tutmuşsa,
Yarim diye sevdiğinin canı yanmıyorsa,
Sen niye böyle kederdesin sevgili gönlüm.

Yüreğimin bir tarafı erkekler ağlamaz diyor,

Dilin kemiği yok tutamazsan savrulur kötü sözler,
Kırarsın bir kelimeyle çok değer verdiğin insanları,
Pişmanlığın yükü ağırdır,zaman geçtikçe taşıması zorlaşır,
Kırması kolaydır da aynı kolaylıkta değildir gönül onarması.

Hepimiz insanız mutlaka olacaktır hatalarımız,

Sen bana nefesimden,
Nefesini duyacak kadar yakınken,
Şimdi gökyüzündeki yıldızlar kadar uzaksın,
Ne olur uzak durmaya devam et benden,
Sen yaşamımda bile bile lades dediğim,
En büyük tuzaksın.....

Kalbimi sana karşı tenbihledim,
Seni görünce bir daha kanmasın diye,
Canımı o kadar çok acıttın ki,
Aynı sele kapılıp boğulmasın diye.

Bilen bilmeyen öğrendi sana aşkımı,

Aradan çok zaman geçti,
Mevsimlerin koşturmacası bitmiyor,
Her geçen gün,ay ve yıl,
Yenilgimizin zeminini hazırlıyor,
Hazırlıksız yakalanacağımız,
Meçhul bir sona.

Hiç olmazsa geride dizelerim,
Hiç olmazsa geride satırlarım,
Hiç olmazsa geride hayallerim,
Kalacak ben olmasam da!

Şiir deyip geçemeyiz,

Buldun ya! seni böyle seveni,
Beni her dem üzer,kırarsın,
Devran böyle döner zannetme,
Bir bakarsın zaman geçer,
Gün gelir bulamazsın beni,
Özlersin,ararsın,

Kapın ne zaman çalınır bilemezsin,
Benim işim var gelemem diyemezsin,
Kapıdaki bu seferlik gelme derse,
Hayata yeni baştan gülümsersin.

Kalpler de yaralanır,

Boşta kalan kalbini,
Ne çabuk teslim ettin ellere,
Ne de çabuk paspas ettin,
Sevgimizi serdin yerlere.

Bilesin ki ben yokum artık,