Güven Kırma Şiirleri - Şair Güven Kırma

Aldığımız nefesi veriyoruz ya,
İşte en büyük servet,
İkisinden biri gerçekleşmediğinde,
Yaşam bulur nihayet.

Doğduğumuz andan itibaren yaşadığımız her şey,

Aşkın yörüngesine girince,
Başlıyor gönüller arasında yolculuklar,
Yıkılıyor doğru diye öğrendiğimiz kalıplar,
Sanki farklı aydınlatıyor gökyüzündeki yıldızlar.

Yüreğim ışık alır aydınlanır,

Sanki hiç tanışmamış,
Sanki hiç ağlaşmamış,
Sanki hiç sarılmamış gibi,
Yok sayarak her şeyi,kandırma kendini.

Nasıl sileceksin söyle yaşananları,

Geleceğim dedin bana ama,
Gelmedin.

Döneceğim dedin bana,
Dönmedin.

Bir şiirin dizelerinde buldum seni,
Bir şarkının sözlerinde kimi zaman,
Kimi zaman uykumun ortasında buluştum,
Kimi zaman bir albümün sayfalarında.

An geldi kalabalık içinde,

Bazen bir çift göze,kilitlenir kalırsın,
Kendince bir düşe,bir hayale dalarsın,
Kimin kalbi,kime ait hiç bilemeden,
Yanlış adresleri,yanlış insanlara sorarsın.

Hak etmeyenlerin yüreğine sevdalanır gönüller,

Sen olmadığında gönlüm kuru dere yatağı,
Olduğunda delice çağlayan,akan bir nehir,
Adı aşk olan bir duygu beni sana bağlayan,
Ve senin sevgin,
Yaşamdan zevk almamı sağlayan.....

Bir yerlere sığdırayım dedim,seni,
Yere sığar mısın diye düşündüm,
Sığmasına sığarsın ama vazgeçtim,
Çok ayak altında kalırsın diye.

Acaba göğe sığdırsam ne olur diye düşündüm,

Neden hayatlarımız yalanlar üstüne kurulu,
Çoğu insan unutmuş onuru ve gururu,
Dürüstlüğün tarifi sözlüklerde kalmış,
Onu da açıp okuyacak kimse kalmamış.

Belki bu yüzden;

Beni biraz özleseydin,
Sızlasaydı kalbin,
Uzaklarda değil de,
Yanımda olurdu yerin.

Aldın taşıdın gönlünü,