Güven Kırma Şiirleri - Şair Güven Kırma

Yenilmez,yutulmaz sözler sarfettin,
Taşı denize atıp batmaz zannettin,
Seni bu kadar çok seven yüreğim varken,
Tertemiz aşkımı neden kirlettin?

Seni istemek,hissetmek her an ölesiye,
Rastlamak çok zor böylesi delice sevgiye,
Biliyorum hep hasret kalacağız birlikteliğe,
Oysa hazır değildim,böyle bir yenilgiye.

Seni hep sevdim,ilk günden beri,

Büyük sandığım bir aşkın,mutsuz sonuyla,
İyi,kötü,güzel,çirkin yanıyla,
Ben de saklı kalacak bir çok anıyla,
Başbaşayım şimdi.

Aydınlıktan geçiş yaptırdığın karanlığımla,

Ben de senin gibiydim,
Sen de benim gibi olacaksın,
Bir gül misali yavaş yavaş solacak,
Sonunda benim gibi toprak olacaksın.

Sanma ki bu güzelliğin hep böyle sürer,

Kalpten kalbi bulan bir yol vardır,
Bu yol hüzün dolu gözyaşı vardır,
Koşarsın gönül verdiğinin peşinden,
Seni ne gören,ne de duyan vardır.

Her günüm onunla,gecelerimde,

Zaman akıp giderken,
Ben içinde eriyorum,
Giden anın dönüşü yok,
Acı ama biliyorum.

Elimde tutamadım,

Kaç beyaz sayfada,
Kaç yarım şiirim kalmış,
Aynı yarım kalmış aşklarım gibi,
Onlar da tamamlanmamış.......

Bozkırlara,yaylalara,atsam kendimi,
Yemyeşil çayırlarda oynayıp,koşsam,
Hiçbir şey düşünmeden özgürce,
Kaybettiğim kendimi yeniden bulsam.

İçsem buz gibi akan sularından,

Eceli başucunda hissedersen bir gün,
Anlarsın hayatın ne kadar boş olduğunu,
Sevdiklerini yitirmeye başlarsan eğer,
Anlarsın sıranın sana gelmekte olduğunu.

Ölüm bizler için var olan yegane gerçek,

Ben camının önünde bekleyecek,
Öksüz bir kuş değilim,
Gücü yettiğince kanatlarımın,
Uzaklara gideyim,
Dağlar,denizler ve ormanlar,
Girsin ki araya,