Gürbüz Öztürk Şiirleri - Şair Gürbüz Öztürk

evlatlarım
niye bu kadar uğraşıyorsunuz
talimatlar
malimatlar
toprak ana zaten
doyuracaktı bizi

Bir bırakırsam kendimi
.......
ağzıma geliyor o laf
Hadi söylemeyeyim
günaha girmeyeyim şimdi
sona geleyim,sonunu söyleyeyim

ah benim şair doygunluğum
ekmeğim
suyum
aşım
soluduğum havam;
ve de en önemlisi direnç noktam.

nasıl yaşadım bir bilsen
yokluğun kıyısında
gidip-gidip geldim
başımı vurdum
bir şehrin ayak uçlarına
şehir üzgün

ah ulan ah
adamın künyesine yazılmaya görsün
bir kere
hayat kaçkını diye
adın çıkar kaçkına
inmez hayatta aklı selime

Ah ulan ah
şairim diyen adamda
Nazım çoşkusu olacak
Nazım
onun gibi yazacak
onun gibi söyleyecek

zekânın devreye girmediği
saatlerde
seviyorum seni
öylesine uysal
öylesine itaatkârsın ki
hiçbir fiil çekimine uymuyorsun

Kızım
Uçup gideceksin yine uzaklara
Bir kuş gibi.
Bana senden;
Hüzün,sessizlik,kapanmayan bir yara
Ve yürek sızısı kalacak.

Kaptırma kendini dünya malına
Etine bak, butuna bak
Boyuna bak, postuna bak
Altından kalkamayacağın
İşlerin altına girme.
Kendini bu şekilde kederleme

Sus Söyleme
Kimse bilmesin gülüm
Derdimiz de acımız da bize kalsın.
Yaramıza kimse merhem olmasın.
Kan kusalım,
Kızılcık şerbeti içtik diyelim.