Gülhan Özkara Şiirleri - Şair Gülhan Özkara

Gülhan Özkara

Şeha sendendi bizim ümidimiz feyzimiz
Herşey gitse sen kalsaydın sen gittin
Alıştırdın bizi müşfikül hısal şanına
Döküldü yollarına evlatların perişan ettin
24 Mayıs 2007

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Dervişler külli kemâlât mucizat gördü
Söyleyin hangi Ali geldi cihana
Gölgesinde muharipler beslendi
Aşıkları kıtara seslendi
Sırtlarımız karlı dağa yaslandı
Söylen hangi ali geldi cihana

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Aman kara kartal
Döneniyor başımda hey
Aman alıcı kuş
Döneniyor başımda
Yaşamak bir pu$tluk imiş
Anlayamadım başında

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Saat sıfır sıfır üç suları
Karışık sesler bitti
Geriye çok az ses kaldı
Kamışlıklardan ve himlerden
Yılan sesleri geliyor
Rrrrt Rrrrt diye

Devamını Oku
Gülhan Özkara

İyi ki karşıma sen çıktın Alev
Saadete Şir’den son pençe velev
2001 Ekim

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Esmer ve bütünsel bir yaratış
Gen uyumlarını aldığı kökleri
Mucizevi bir güzellikte imtizaç etmiş
Kavrulmuş kaymak karası
Bu kızın kim olduğunu
Bir soralım desek

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Yolçatı’nda her yer üzüm
Eller kar kış şükran düzüm
Ne güzel dönüyor dünya
Malatya’dan kurtsuz yarma kayısı
Şoförlük öğretmiş dayısı
Altında passat

Devamını Oku
Gülhan Özkara

İskenderun körfezinin
‘Yeniyurt’ önleri
Sahildeyim yani
Sahilden güneye doğru
Ağaçların arasından
Bir dağa benzer şey görünüyor

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Seninle müşterek herşey zail oldu
En belli birtek şey kaldı; var
En grift manâları söylemeye muktedir gülüşün
Ve onun izdüşümü ilkbahar

Seni görmemecesine ayrılış gibi kış

Devamını Oku
Gülhan Özkara

Dağlar şaki şehirler morg
İkiz kulen çöktü New York
Ünlü Amerikan asayişi bitti
Muhammed Attâ' attâ gitti

Devamını Oku