Güle Gül'e Garibim Şiiri - Kadir Akbaş 2

Bir sesti duyduğum
Yalnızlığın kollarında
Bir güldü kokladığım
Yalın bir bahçenin ortasında

Yürekte kalmış birkaç name
Bir dile dolanmış yalın bir sarmaşık
Yalnız garibime kim bulaşır
Bir gariptir,yalnızım,yalnız mı yalnız

Bir naraydı duyduğun evet
Yalnız adamın içindeki
Bi o kadar da sessiz bi nara
Yanaşma garibime !,yanaşma

Bir gariptir yalnızım
Yalın bir gülden aldığı ilk koku
Bir garibime ne yaraşır
Yalnızdır ya garibim hemen aldanır

Yanaşma işte bu yüzden
Bıraktırmam sana garibimi
Yeşerme onun bahçesinde
Bir gariptir ya bilmez yetiştirmeyi

Bu bahçe garibimin
Yalnız meyve sebzesinin
Bir gülü ne eylesin
Yalnız güzel kokulu bir gülü

Yeşermemişti benim garibim
Bilmez idi gülleri
Yüzlerine aldanır
Bir dikeni görmez idi

Bir dikendi ona acı veren
Yalnız bir diken
Bir garip nerden bilir ki bir gülü
Yalnız yeşermişti artık, bir garip

Bir dikeni görmüş acısını bilen
Yalnız diken battığıyla kalmış
Bir acıdır geçmişte kalmış
Yalnız bir garibimde bir de bende kalmış

Bu bir garip bir garibimin hikayesi
Yalnız dinlenicekti,Yalnız!
Bırakmam size garibimi
Yalnız o benim garibim