Mona Lisa bir gülüş takmışım dudağıma, işimde gücümdeyim, günlerden Cuma..
İki gün var önümde keyfince yaşanacak..
Bir kaçamak yapmalı diyor beynim bedenin yorgunluğuna inat..
Laf arası sohbette sıkışan bir cümle kaçışın peşinde, iyi gelir belki yüreğe..
‘Yoruyor bu aşk seni son günlerde.’
Kaldım..Sus oldum..
Seni seviyorum
Gözümün akıttığı tuzlu suyun yanağımda bıraktığı serinlik gibi
Adını gördüğüm yerde içimde dolanan mutluluk gibi
Seni seviyorum
Her gün yeniden temize çektiğim acıtan zamanların sonundaki aydınlık gibi
Çaresizlik elimi kolumu bağlıyor
Örümceğin ördüğü ağa yapışmış gibiyim
Meğer tuzakmış aşkın
Gözlerin üstüme üstüme geliyor
Çırpınışım kalmak için ama
Kırgın ve ağlamaklı yüreğim can çekişiyor
Y-azık oldu aşka
A-ldatılmışlık bu sefer bana kalan
L-af söz ettiler de ne oldu
A-nladım düşüyor içimden senli yerler
N-e fayda özlemler büyütsem, unutulursun sen de
…
Aşka sürgün bıraktın yüreğimi senden sonra.
Yaşanmışlıklar ve kaçışlar arasında sıkışmış ne yapacağını bilmez durumdayım.
Suskunluk acıtır halde.
Öznelliğin kör olmuş desem diyemiyorum, dokunuşlar hisleri farklılaştırıyor.
İstiyorum ki bir cümle kur bana.
Gözlerimden geçerken düşlerim, istiyorum ki çakışalım aynı noktada.
Sözcüklerin yerini iyi ayarlayamadığımdan değil, en çok sana kıyamadığımdan korkularda bıraktım yüreğimi..
Rastlantı değildin sen en eski yerime dokundun içimdeki, kazanmayı isterken ördüğüm duvarları gösterdin bana..
Aşktan öte adın hayattı oysa zihnimde, nerdesin sevgili; üşüyorum sensizlikte..
Gerisinde yaşanmışlıklarla kaldığımız zaman mı şahidimiz
Yoksa adına paylaşım dediğimiz dostluklar mı mekanla anlam kazanan
Ne çok anı var baktığımız yerlerde, ne çok kahkaha var belleklerde anlatılan
Mimozaların renginden çaldığımız düşlerimizi oluşturan Akdeniz, büyümeye çalışırken ki esas şahidimiz.
Şimdi hepimiz savruk, farklı iklimlerde farklı kentlerdeyiz
Egeyle Akdeniz arasında bir yerde ruhum. Seni özleyerek yaptığım tatiller yarım. Gelme ihtimaline yakın yerlerde bayram yeri oluyor yüzüm. Öteki taraftan kaygıyla baş etme yollarımı değiştirdim ya, bu halimi sevmiyorum. Neden diyeceksin; çünkü fark ettim ki üzülüyorum ve seni cezalandırmaya çalışıyorum. Yalınlığımı mı yitiriyorum ne? Sana söylemek istediklerim dilimin ucunda; korkuyorum. Hırçınlaşıyor sevgi dolu sözcükler o zaman, umursamaz bir tavır takınıyorum. Oysa nerdesin, ne yapıyorsun, gelir misin, birlikte bir zaman yaratır mıyız gibi soruların cevabını umursuyorum. Ah be canım bu tutuk haller içindeyken zihnim bedenim bitkin düşüyor. Belki seni de kaygılandıran benim bu başıma buyruk hallerim. Kaygı arttıkça sözcüklerimi hepten yitiriyorum.
Görsen halimi kapattığın telefonun ardından. Heyecandan dili dolanmış, eli ayağına karışmış bir şaşkınım. Aşk alıyor aklımı başımdan. Planlar yapıyorum. Hayaller kuruyorum. Düşünüyorum. İkilemlerin arasında kalıyorum bir taraftan da bütün yükü sırtımda taşımaya çalıştığım için. Her şeyi sana uygun hale getirmeye çalışıyorum. İyi hoş da dedi halimi gören çocukluk arkadaşım; bu durum harika ama suiistimale açık, bırak da o senin için fedakârlık yapsın. Haklı galiba. Zorluyorum kendimi sürekli ve çoğu kez yüklendiklerimi fark etmem sana isyanla oluyor ezildiğim kırgınlıklar altında. İsyan değil daha doğrusu kabul etmeye çalıştığımı söylüyorum her olanı. Zaman değişti ben de değiştim. Şimdi fedakârlık sırası sende.
Söylediklerin mucize gibi. Bunu anlatırken kulaklarım bile duyduklarına şaşırıyor biliyor musun? Bunca zaman sonra hayal gibi seninle bir ege kasabasına yakın olmak. Mucize. Acaba olur mu dediğim soruların cevabını verdiğin laf arası sözlerin sevinçten uçuruyor beni. Bütün planımı sana göre değiştirmeye hazırım. Sonra sakinliyorum ve sevinç sarhoşluğum geçiyor; ben ne yapıyorum diyorum kendime. Aşk köşeme çekilip bir daha düşünüyorum. İstediğim tek şey seninle olmak ama bunun bedeli bu kadar karmaşık olmamalı. Üstelik bunu sana söylerken dilim tutuk, korkak. Sebep ne? Ya kırarsan beni. Biliyorum kırgınlığın ne olduğunu ama istemiyorum.
Ah be sevgilim sadakatinden geçtim saygını, özenini de mi kaybettin. Söylediğin sözlerden eser yok ki yaptıklarında. Kusura bakıp bakmamak değil mevzu aslında. Değer vermeyişin çıkıyor her seferinde benim karşıma. Zaten eskisi gibi çabuk toplanmıyor duygularım. Seni temize çekmek zor artık. Üstüne üstlük iyi niyetle rica ettiğim durumları yüzüme çarparcasına bana döndürüyorsun. Bilmeden olduğu belli de sorun bu işte. Bilsen keşke. Özensen, sahip çıksan, düşünsen keşke.
Seni arayacağım deyip aramayışların, inada bindirip zorlayışlarım, açtığında anlamını yitiren konuşmaların, neresinde duygu saklı söylesene. Nezaketsizliğini tolere etmemi beklemesen, bir kere de başka davransan keşke. Söyleyecek başka sözlerin olsaydı eğer, ya da yapacak başka bir şeylerin, kızmaktan vazgeçerdim. Keşke sevgi dolu yüreğini gizlemeseydin. Senin ki de yok dersen haklısın ama bunu kendine sor. Sende kaybettim ben sevgi dolu yüreğimi. İçinde kocaman bir boşluk varmış meğer. Düşmüş. Bulursan da söyleme bana artık, sende kalsın. Ben seni seven bir yürekle yaşayamıyorum.
Gün bitiyor. Topluyorum evimden eski fotoğrafları. Çerçevelere yenilerini koyuyorum. İkimize bakıyorum kaldırırken, gözlerimizdeki aşk nasıl da canlı. Belki yanılıyorum, kimbilir. Yine de aşk fotoğraflarımızda kalmalı. Kolumda taşıdığım baş harfini çoktan çıkardım. Zor oldu biliyor musun ama başardım. Şimdi onu da sana ait eşyaları koyduğum kutuya sakladım. Yerinde nazar boncuğu var. Düşündümde, evimde aniden yaptığım renk değişimlerinde, yeni aldığım eşyalarda bile sanırım senden uzaklaşmak vardı bundan iki üç ay önce. Sana ait hiç bir şey kalmıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!