Tek bir çizik at bildiklerin ya da sevda dediklerin üstüne..
Kaybı da ekle, dayanılır..
Çizik at ama kurşun kalemle ki sil baş etmek istemediğinde..
Ah; insan keşke kendiyle baş edebilse..
Söylediğin her cümlede biraz daha parçalandı yüreğim
Gözyaşım yanağımdan akarken binlerce özür dilerim
Niyetimi sorguladığın yerde dağıldı tüm düşlerim
Aklımdan geçen en son şey bile olmaz baskı yapmak sevgilim
Üzgünüm canını sıkanların günah keçisi ben değilim
Gün ortası bir Sezen şarkısı çalar radyoda.
Kaosa kaptırıp giderken irkilirsin, durur saatler o anda.
Beni unutma derken gözün yaşlanır, için ezilir, sendelersin bir an.
Gözünün önünden geçer anılar, dalarsın fotoğraflara.
Unutmak yok zaten dağarcığımda.
Bilir misin ne çok direndim sevmemek uğruna.
Kelimelerin sonu yok
Sonsuzluk bana dair değil zaten
Şiire katışım seni belki bundan biraz
Duyduklarım uğultu olur belki boşlukta
Gözlerim gün olur kapanır aydınlığa
Yakışıkalmaz tutumlardan, içimdeki sen tarafınla ve gözbebeğinin ötesindeki aşk yanınla çıktığın için sana minnettarım. Yanıltmadığın için sevgilim, kırgın yanımı okşayan sözlerin ve masumiyetine dokunmadığın iki kişilik dünyamıza duyduğun özene teşekkür ederim.
Şimdi öyle bir nokta ki durduğum, tükenmişlik değil ama tüketmişlik biraz. Sevgiyi değil çabayı tüketmişlik. Sen varsan, düşüncelerin varsa bize dair, çaba harcanmaya hazır hale gelir, sen yoksan duygu zaten içe gömdü yaşlarını, adım atsan gitmeye hazır.
Tanrı biliyor, sevdamın yüceliğini. Hesabını vicdanına ver deyişimin en büyük nedeni, korumaya çalıştığım aşktı ilk günden beri. Emek ve acıya dokunan yüzüyle karşılaştırdın beni hep senli düşlerin. Düşlerim kirlenmesin, göz değmesin diye, tek başıma ama ikimiz adına dualar ettim sabahlar ayıncaya dek. İnandığım şeylerin rüzgarda savrulması değildi korktuğum, söylemek istediklerini ve boşluklarını doldurduğum cümlelerin ya geç olursaydı korkum.
Şimdi bak, ufak ufak gidiyor kalbim adımlarımın ardından
Gelmiş geçmiş en büyük aşk hikayesinden
İnanmıyordum eskiden, mümkün değildi içimden düşmen
Şimdi bak adımlarım yavaşça büyüyor, gidiyorum senden
Martıları dinlemiştim ben seni sevdiğimde
Tarihin tekerrürüyle gözlerim dolu dolu
İçimde sana doğru geçmişten bugüne bir yolculuk var
Tesadüf mü gün içinde ardı arkası kesilmeyen çağrışımlar
Aylar oldu duymamıştım oysa bu şarkıyı
Köprü üstünden gözüme vuran gün batımı
Aklıma düşenler geçmişten de tarih bugünle aynı
Ben öğretilenler dışına çıkamıyorum hala
Sevgime sahip çıkmaktı büyüdüğüm yerlerde yüreğime işlenen
Gözlerin derinindeki saflıktı beklemeyi gerektiren
Yıllar..yıllar geçti üstünden
Büyüdüm
Çocukluğumdan uzak yerlerde belki yanlış sevdalarla yürüdüm
Tuttuğum kalemin kurşununa hareket verensin
Dolunayın parlaklığında aklıma düşensin
Buza kesmiş ayazında kış gecesinin
Sıcaklığım, ışığım, gülümsememsin
İhtişamıyla baktığım boğaza karşı elim göğe açık
Yok sayarsın her şeyi oldu olacak
Yaşanan ne var
Görmezden gelirsin karşılaşmalarda
Selama gerek mi var
Sözlerini yalanlarsın sonra
Gözlerinin içini kara gözlüğe mi saklarsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!