Dalgın bir gün sonu
Yorgun bedenim
Zihnimden gizlediğim adın
Aklımdan geçeni kendime dedim
Keşke gelsen yüzündür serabım
Bir yanlışı oynadım bunca zaman demek bir çoğunun içine su serpecek.
De-me-ye-ce-ğim..
Çünkü benim tek doğrum senli yaşantılarım.
Sen benim sevdalı adamım..
Gülümsemenle dağıldığım..
Gözlerinde hayallere daldığım..
Kuzenim Sabri'ye
............................
Tarihin ışıltısını seyrede daldık Galatasarayda bir çatıdan
İki tabureye iki hayatla oturduk geçmişin ortak izleriyle
Gece…
Mucize…
Tanrım umudun bittiği yerde elin yüreğimde
Şükranım sonsuzdur verdiklerine
Ses olup aşkı tuttun ya yine uçurum öncesinde
Yazgı olsun sevdiğimle aşk bize
İçimin en çok daraldığı zamanda hızır gibi yetişiyorsun hayatıma
Sanki bembeyaz bir tuale renk katarcasına boyuyorsun beni
Yeni baştan yaratılıyorum adeta aşka şükranla
Gözümdeki yaş damlıyor yazdığım kağıda sevinçten zıplayışıyla
Sesim titriyor teşekkür ederken dualarımın karşılığına
Ruhumun içinde bir rüzgar esiyor ki sorma
Uykularıma gelme
Gelme ki sabahlarda acımasın içim
Gelme ki yokluğunda üşümesin tenim
Uykularıma gelme
Gelme ki heyecanıma yenilip elim gitmesin sesine
Uykumu nerde kaybettim bilmiyorum
Senden sonra hiç uğramadı akşamlarıma
Başıma yastığa koyduğumda zorluyor bir şeyler
Gözüm tavanda, nasıl sabaha ulaşılır bilmiyorum
En zoru da aklıma düşme peşinde olan sensin karanlıkta
Bedenimi ateşler basarken, yüreğimi yaz ortasında ayaza koyan sevgili; serzenişte dilim. Sağanak yağmurların kararttığı şehirde özlem ıslattı tenimi yağmurdan önce, karanlıkta kaldım. Önümü göremiyorum, sanki aklım başımdan gitti. Ağlıyorum ama yanlış anlama gözyaşımı, sevgime zırh ondan akıyor. Tükenmişliğimle baş etmeye çalışırken kaçtığım şehirler cezayı bedenime yüklüyor, hastayım şimdi. Hep söylediğim gibi; sesini duymadığımda eksiğim, keyifsizim, gözlerim nemli.
Tesadüf müydü, yazgı mıydı bilmiyorum senin farkında olmadan yaptığın tanıştırma, yakınların sevgimize duvar oldu geçit vermiyorlar gidişime. Kim kimin hayatına dokundu düşünüyorum. Bu kadar yürekten ve samimi paylaşımlar olmasa dayanılmaz sözlerinin ağırlığında omuzlarım çökerken kalır mıydım bilemiyorum. Kader diyorum halimize belki karmaşa birazda. Olması gerekenler oluyor işte önüne geçemiyoruz. Su, yolunu buluyor ne koyarsan koy önüne. Duaya susuşum bundan.
Geceye kaçtım denize yakın bir balıkçıda dostlarla. Sohbet hoş, kahkahalar dolanıyor ortada ama yokluğun saklanamıyor. Dilim tutuk biraz, ses tonum düşük. Deniyor ki; keyfin olmuyor aşkına dair sözlerin dudaklarından dökülüp gülüşüne yansımadığında. Öyle be sevdiğim. Yanıyor işte yine gözbebeklerim. Ah be İstanbul diyorum çalan şarkının tesadüflüğüne isyan ederken, bu kadarını bari yapma. Bu mevsimde nerden aklına geldi ‘Kardelen’. İç çekişim, Çırağan Sarayının oradaki köprüden geçerken dilediğim mucizeler hep senle ilgili. Kendime gelmek için senle beslenmeliyim.
Yağmur mevsimi
Güneş iki ileri bir geri
Üşüyor artık ellerim
Isıtan gülümseyişin
Haz öfkeye yüz sürünce
Kalıyor sevmelerim
Sonsuz bir umut tutuyor beni sende
Bir inanç dağıtıyor kara bulutları her seferinde
Nerde biter nereye gider allah bilir de
Ben yaşadığım sürece sana yazacağım dizelerimde
Sarhoşluğumdan geçireceğim seni gecelerde
Kadehimin kırık buzu, içkimin tadı olacaksın sen de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!