Gönül Kütük Şiirleri - Şair Gönül Kütük

Bir yerlerim ağrıyor,
Ağrıyan yerimi bilmiyorum Alesya!
Kıyametim oluyor gidişlerin.
Sen gelmedikçe uzuyor yollar,
Tutup kendime çekerken kopuyor vuslat.

Sakın dostum var deme, sen yalnızsın dediler
Boş duvarlara bakıp dalmaya da alıştım
Güvenime karşılık nankörlükle geldiler
Sadakat yalan imiş bilmeye de alıştım
Kader deyip kedere gülmeye de alıştım

Sen benim dünyamsın anlasana.
Anlasana güneş öksüz toprak cansız
Ben sensiz anlasana.

Okyanusumun mavisi cayır cayır yanıyor
sensiz maviler kızıl.

EY ARAT!
Sen umudun mavisi,
Sen sevdanın heybeti..
Düşman, bayrağını önüne atıyor sen yürüken..

Kara bir köprü kurmuş kaşların gözlerine,

Ben Sana Sormam Seni Severken

Ben sana sormam seni severken,
dualarım alevlerle yükselirken semaya,
koyarım aşkımı gönül keseme,
çöllerde gezinen mecnuna dönerim.

Biliyorum gelmeyeceksin..
Sensizliğe alışmamı bekleyip,
Hayatına kaldığın yerden, devam edeceksin.

Ne bir süre verdin, dönmeye dair, nede bir umut..
Yokluğunun kuytusuna zincirleyip sevgimi,

Bir baktı gözlerime;
Dünyada yaşadığım ilk gün sandım.
Daha öncesi bu an'a ihanetti..

Bir baktı gözlerime;
Damarlarımda karıncalar gezerken,

Bir düş gördüm..
Kulaklarımda ince bir kanat sesi.
Papatyalara kur yapan bir bal arısıyla göz göze geldim..
Üzerimden geçen Turnaların gölgesi kalbimi örtüyordu sessizce..
Ağaçların kovuğuna kozalanan,
Henüz doğmamış sevdalarım vardı..

Bir tek sanaydı zayıflığım..
Doğayla bile savaş verdim,
Önce gözyaşım yağmurla çarpıştı,
Sonra çığlığım fırtınayla çakıştı.
Rüzgarın ıslığa nefesi yetmedi.
Kar saçlarımın rengini alsa da,

Cefanı bağrıma yâr diye sardım
Sanırsın kalbimden atmış gibiyim
Kimseler kalmazken yanında vardım
Sanırsın yanımdan itmiş gibiyim

Sevdaya gönlümü doyuramadım