Gönül Kütük Şiirleri - Şair Gönül Kütük

Kendi aynasını yalanlarla süslemiş
Bir kalabalığın içindesin.

Tepende akbabalar son nefesini vermeni bekliyor.
Zaman ve mekanın kaybolmuşluğunda..
Etrafındaki kalabalığa bir bak,

Bu dünya sadece insanın değil,
Börtü, böcek, kuşlar var insaoğlu.
İyiliğe dönen lisanın değil,
Herşeyin tam gözün, dar insanoğlu.

Timsahtan çantayı, bavulu yaptın.

KARANLIĞA GÜLÜŞÜM

Siz benim gülüşümü öldürebilir misiniz?
Ben o gülüşü ağlarken öğrendim.
Islak ellerimle tuttum hayatı,
kaymasın diye tırnaklarımla kazıdım.

Bir iyisin bin kötü, bilmem hangi tarafsın
Uzaktan baksan güçlü, yanımda bertarafsın
Elaleme muamma, Rabbim’e itirafsın
Kaybolmuşum arafta, beklediğim vuslatsın
Kuruttuğun gönlümü, gözyaşlarım ıslatsın

Mangalda külünüz yok yüreksiz kansızsınız
Gidecek kapınız yok rotasız yönsüzsünüz
Oturacak oda yok çatısız hansızsınız
Doğruyu söyler diye kelamımdan ürktünüz
Şair olurum diye kalemimden korktunuz

Barışmak istersen geriye gelme
Sağına dargındım soluna küstüm
Canından bir parça sakın ha bilme
Senin damarında kanına küstüm

Köşkler mi istedi gönül otağım

Uğruna verdiğim savaşların galibiyetine değmedin sen..
Gök gürültüsünden korkardı şiirlerim.
Çekip mısralarımı ellerimden,
Şimşeklerin arasına attın.
Şiirleri yağmurlara küstürdün sen.!

Hiç bir vazgeçiş nedensiz değildir…
Beni sırtımdan vurduğunda,
Atmaya başladı kalbim.
Herkes benim öleceğimi sanarken ,
Göğsümden çıkan hançerdeki kan,
Kuruyan kalbimi sulamıştı.

NÖRÜYON

Bu devirde mekdup yazılmazdı da
Gadasın aldığım ya sen nörüyon
Bıldırdan gittin heç gızılmazdı da
Gadasın aldığım ya sen nörüyon

Narin olsun sözlerin sual meleğim ol sor
Tırnağımdan saçımın tellerini bile yor
Dudaktan buz dökülse fettan bakışların kor
Kirpikler gözlerinde çırpınan kanat mıdır
O gözlerin hüda’nın lütfu mu sanat mıdır