Can bahçemde güller açtı,
Hiç bitmesin bu bahar...
“Vakit dur! ”
“Dünya dur! ”
Köstebek gibi deşmeyin bağrımı.
Hayatta düşlediği çok şeye sahip olabilirmiş insan!
Hiç sahibi olamayacağını sandığı bir plastik traktörü olur mesela...
Sonra üç tekerli bisikleti,
Hatta dört çekerli bilyelisi olur,
'Doç' koyarlar adını...
Julyet’i ben de sevmiştim,
Aslı’yı hem de delilerce...
Ne olmuştu sonunda bilmem!
Birinde Romeo çıkmıştı karşıma,
Diğerinde Kerem...
Değirmenler durmaz öğütür de,
Bahtımıza düşen bir zerrecik kum tanesi.
Böyle silinmeye yüz tutar haritadan,
Bir koca devrin efsanesi.
Ellerinde dokuduğu haresidir Akhai güllerinin,
Düşlerinde zıpkın yemiş palikaryalar...
Ah Prometheus!
Çöz zincirlerini...
Matemli atlas denizlerinde her gece,
Bir imbat esintisidir ciğerlerini parçalayan.
Ne kolay şey, ne kolay!
Herkes hâkim, herkes hakem...
İtikat kitapta, itidal lafta:
“Veli” dükkânda et,
“Küpeli” sokakta ahkâm kesiyor!
Türküler, hey zalim türküler!
Niçin hep sevgiden sevgiliden,
Aşktan eğlenceden bahsedersiniz sanki?
Bilmez misiniz ki dünyanın en büyük aşkı yıkılmış?
Sizinkisi pişmiş aşa su katmak
Artık ne deseniz boş!
(Şikayetçi)
Dünümle günümü yüzleştirdim,
kavgaya tutuştular!
Biri diğerinin hatalarından şikâyetçiydi,
diğeri berikinin acizliğinden...
Can acırken soğur yürek,
Yağmur da bir gün ıslanır.
Kavuşturmaz binbir direk,
Haspam bir gün uslanır...
Mavi gözlerinde derya deli mi olmuş?
Baraj eğilmiş, bent yıkılmış...
Geniş çehrende engin son mu bulmuş?
Ufuk eğilmiş, hudut yıkılmış...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!