Döküldüyse gözünden yaş
Akıp döndüyse katreye
Karıştıysa denizin dalgasına
Bakma artık arkana
Yola çıktığın kıyılarına
Kapıl git sonsuz ummana
Hafif yağmurlar sağanaklara dönmeden
Uçup bana en güzel çiçekleri seç topla
Ey aşkla uçan kelebeğim
Yine senin saçlarına takayım
Bir çocuk gülüşü kokusu salınsın
Baş döndüren bahar rûzgarlarında
Birazdan geçecektir
Gözlüklerinin buğusuyla
Başı öne eğik
Siyah saçları yanlardan kıvır kıvır dökülen
Kırmızı pardesölü kadın
Damlardaki karın rüzgara kattığı ayazla
Kıyamet penguenleri
Denizlere yürüyüp inince
Koskoca bir ay bütün gümüş ışığı parlaklığıyla
Vuracak tüm coğrafyalara
Gecesiz
Başya Timuçin olmak üzere
Senin şehrinin bir kokusu var
Bazen erken sabahlarda
Burnuma kokusu gelir
Ardından hissederim
Tenimde sıcaklığını
O an
Kömür gülüdür geceler
Bir ateşe versen yanacak gökyüzü
Bir de güzel kokar
İçtiğin yanı kâr
İçine ittiğin sana kâr
Kor düşer içine
Zaten hiç tat almadım
Hayatın içeriğinden
Yanlış yazılmış belli
Roller hepimize
Kule anlayamazsın
Ey güneş
Utanma
Saklama kendini kulelerin ardına
Turuncu gökyüzü açık veriyor seni
Belli
Artık geliyor kasım
Bugün yine uyandım küfrede küfrede
Sana değil bize değil sadece kendime
Bu yalanlarla dolu çarkın içinde
O debisi yüksek ırmağın akışına neden kapıldım diye
Sorsaydım akarken duran porsuğa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!