Hava çok soğuk
Rüzgar ıslığını kulağıma üflüyor
Yağmur damlaları cama düşüyor
Ellerim buz tutmuş,yüreğim üşüyor
Aklım sıcacıkk bir mevsim düşlüyor
Durduramıyorum zamanı, saat tıkır tıkır işliyor
Ne çocuk doğurtmakla baba olunur,
Ne de para kazanmakla...
Erkeklik ise cinsiyet işi değildir!
Kimi bileğini kullanır,
Kimi yüreğini...
Kimi tilki gibi kurnazdır,
Keşkekleri çıkardım hayatımdan
Aşureler bana göre değil
Bana göre değil keşküller,revaniler
Çok yeme gelir başucuna zebaniler
Hanım göbeği, dilber dudağı,
Vezir parmağı yok artık hayatımda
Anladım ki vurdumduymaz
Saati saatine uymaz
Değer verse böyle olmaz
Nadide güller solmaz
Artık kimseye güven yok
Yağmur oldum
Sağnak sağnak yağdım sacaklarından,
Yine de kurtaramadım kuzularımı İnsanların alçaklardan......
Konuşmanın adabını bilmeli insan
Bazen de susmalı...
Kelimeleri harcamadan
Yormadan cümleleri
Kırmadan insanları...
Ne asil bir davranıştır
Narindi bilekleri,
Elleri yıpranmış
Hanidir konuşmuyor
Belli ki usanmış
Dalıp dalıp gider olmuş
Gözleri buğulanmış
''Anladım ki; yok senin de diğerlerinden farkın, takılırsan görürsün dişlisine çarkın''
Bir varmış, bir yokmuş
Hem azmış, hem çokmuş
Varken yok sayanlar olmuş
Onların farkı da buymuş
Füsunun insanlığı,
Yok sayanlara armağan olmuş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!