Ne zaman şiirlerle buluşsam,
Mısralar dize gelir,
Şiirler bize.
Dilerim Allahtan,
Mutlu sonlar;
Hepimize
Şiirlere tutun çocuk
İnsanlara değil...
Susadın mı şiir iç kana kana
Acıkınca şiirlerle doyur karnını
Özleyince şiirlere sarıl sımsıkı...
Yüreğine şiirler serp
Ruhum kapı önünde çamur oynayan
Yaramaz mı yaramaz bir kız çocuğu
Kucağıma almışım komşumuzun kedisi boncuğu
Kim ne der diye düşünmeden,
Mızıkçılık yapıyorum....
O da yetmezmiş gibi,
Yetim hakkı yiyenler
Vebalini çekerler
Uyanık geçinenler
Ekileni biçerler
Asalaksınız a salak
Kime sorsam iyilikten söz ediyor
Peki kötüler nerde
Kime sorsam içi dışı bir
Peki içten pazarlıklılar nerde
Kime sorsam vicdan sahibi
Peki vicdansızlar nerde
Zevklerini cennete ertelemiş kadın adıdır anne
Gövdesine düştüğü an başlar endişesi
Dokuz ay karnında taşır
Büyüyene kadar kucağında
Hastalanınca sırtında
Bir ömür yüreğinde
Madem dil kıyı, kalp deniz.
Zırhı da sabırdır.....
Yüzümüz kalbin, insan da insanın aynasıdır.
İyiyse insan, iyiyi yansıtır.
Aynan pusluysa, herkesi yanılsatır..........!
Günbatımının alacası düşmüş
gözbebeklerime
Kızıla boyanmış hayallerim
Ruhla beden çatışır durur
Ne olacak bu hallerim
Biz büyürken paylaşmayı öğrendik
Kurnazlığı, fırsatçılığı değil
Küçükler sevilir, büyükler sayılırdı
Şimdilerde ise her ikisi sizlere ömür
Değerlerine sahip çıkmaktı mutluluk
Sevgiyse emek...
Hadi gel artık beni yorma hayat
Bak yılların çizgileri yüzüme yerleşmiş
Hele ruhum ne yaşanmamışlıklara gebe
Dışımda yaşanmamış koca bir şehir
İçimde çağlayan bir nehir var
Kalan bense benden habersiz can çekişmekte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!