Yediği kazıklar yetmez kimine
Bir sürü hata yapar
O da yetmezmiş gibi,
Gider insan görünümlü bir öküze tapar
Sonunda yitirir güvenini,
Yüreğini ister istemez kapar
Hani diyorum çocukça hayallerim gerçek olsa
Buz tutan yüreğimi ısıtsa
Cebim rengarenk şekerlerle dolsa
Sırtımda mor güllü basma entarim solsa
Tıpkı çocukluğumdaki gibi,
Arkadaşlarım gelip boynuma sımsıkı sarılsa
Çok koşan çabuk yorulur
Sonra ister istemez durulur
Sözüm kendini bir halt sananlara
Birgün hesabı sorulur
Ağladığın kadar güleceksin diyordu şairin biri,
Peki yaşadığımız kadar da ölecek miyim..?
Ölüp ölüp tekrar dirilecek miyim?
Sahi bunca değişimden sonra,
Eskisi gibi olabilecek miyim..?
Değişimimde katkıda bulunanlara,
Kötünün iyisi diye diye,
Kötülüklere göğüs gerdik
Yaradılanı hoş gördük,
Yaradandan ötürü sevdik...
Halimize şükrederek,
Bugünlere geldik...
Keşke herkes konuştuğu kadar iyi,
Göründüğü kadar insan olsa....!
Duyarlı her insan elini taşın altına koysa
Düşüncelerimiz değerini bulsa
Fikirlerimize gem vurulmasa...
Tüm insanlar ilgiye değil, bilgiye aç olsa
Ya hayrandır biri sana
Ya da düşman
Ya yetişmek istersin menzile
Ya da pişman
Ya hiç yokmuş gibi unutulursun
Şu kahpe dünyada alçaklık diz boyu
Herkes yaptığını hak bayram sanıyor
Oysa insanlar nasıl da kanıyor
Bilmezler ki;
Allah'ın kamerası gökyüzünden filmi sarıyor...
Yaralarım lime lime oldu,
Göçmen kuşlar havalandı yuvadan
Biri vardı kanat çırptı durmadan
Yaralı kanatları sanki sırmadan
Öyle onurluydu ki;
Gitmeliyim dedi sevdiklerim sormadan
Ve dediğini yaptı
Ne garip degil mi,
Satırlarda aramak seni.
Ve bulmak, apansız...
Kutsanmış tek şiirimsin sen melek annem
Gecelerce, gecelerce sayıklamak adını
Okunan en güzel şiir sensin annem diyebilmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!