Ağır bir ölüm var üstümde
Ağır bir korku var içimde
Birde sevdan var kalbimde
Ki o bildiğim en ağır yük zaten...
Sen beni bırakıpta gidemezsin
Ay ve güneş karışımı
Ateş böcekleri ile
Yıldızların arasında
Bir akşam üstünün
Kızılımsı şehvetinde
Pervasız sarhoşça ve
Nasılki kızgın güneş mecbursa batmaya
Ve o hırçın asi rüzgar biran dinmeye
Zaman nasılki mecbursa illede geçmeye
İnsan doğmaya mecbursa ve ölmeye
Yollar bitmeye mecbursa ve gitmeye
Dünya dönmeye mevsimler değişmeye
Korkutmuyor beni gecenin gözleri
Islatmıyor saçlarımı hazan yağmuru
Isıtmıyor kalbimi doğan güneş
Sen gittin bitti herşey...
Sensiz sabahlar olmuyor dünyamda
Değil ki seni sevmek
Yüzüne tükürmek bile fazla sana
Değil ki uğruna ölmek
Durup geriye dönmek fazla sana
Değil ki sana ağlamak
Tek damla gözyaşı fazla sana...
Sorgusuz sualsiz yargısız infazla
Sensizliğe mahkum edildi ömrüm
Bir mapushane türküsü dolandı dilime
‘Geçmiyor günler geçmiyor’...
Soğuk hücremin metal parmaklıklı
Hüzün oldu geceler
Kara kara zindanlar
Vurdu gitti sabaha...
Hazan oldu bahar
Çiçekleride soldu
Gizli dünyalar kurdum
Şırıltılı nehirler akıttım
Utangaç gönlümden
Bilmedin zeytin gözlüm...
Kaç güneş battı sensiz
İçimde bu acı oldukça
Kan damarlarımda durdukça
Yüreğim sensiz çarptıkça
Sen bensiz nefes aldıkça
Alınacak bir intikam kaldıkça
Ben ölmem...
Deliriyorum sana çıldırıyorum
Yanıyorum ben tutuşuyorum
Kızıştım anla artık kendimi
Bi kaza çıkcak tutamıyorum...
Yapamıyorum of duramıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!