Fevzi Emir Yılmaz Şiirleri - Şair Fevzi ...

Maksâdın ne idi anlayamadım,
Ömrümü versemde de sana yaranamadım,
Koştukca peşinden hep adım adım,
Çıkmaz bir sokağa yol ettin beni.

Kavlimiz bu'muydu senin'le söyle,

UNUTMAK MI?
Zaman tortusuna bulanmış,
Derin, bir koku hatırlatır
Seni bana bazen, genzimi yakan,
Bazen bir türkü, bir çiçek, bir şiir,
Bazen, bir yavru kedi,

İlâhi bir sanat eseri idi, Güzelliğin,
Yüzün, gözün, kaşların, Ve renklerin kıskandığı,
Kıpkırmızı dudakların,
Hayranlıkla izliyordum,
Saatlerce baksam sana,
Göz kırpınca, özlüyordum,

Doğarken anam ağladı doğduğumda ben,
Bir ömür geçti gamla hiç olmadı güldüren,
Soğuk musalla taşında namazımı kıldıran,
Üstüme gelmeyin sahte dostlarım,
Siz değilmisiniz beni, yaşamadan öldüren.

VARLIĞINDA KAYBOLDUĞUM

Kaldırım taşları arasında yeşermeye
Çalışan yosunlar gibi bir yürekte,
Uçsuz bucaksız hayallere dalma

Bu benim toprağım, VATAN'dır adı,
Geçmez boğazından kimsenin,
Kan kokar tadı,
Kem gözle baksa bile, Namertlerin evlâdı,
Nazarı dâhi değemez, yurduma benim,

Vefa'yı, Haliç'in yamaçlarında
Bir mahalle zanneden,
Hayırsız sevgilim,
Biliyorum merak etmiyorsun,
Aramıyor, sormuyorsun beni,
Belki aklına dahi gelmiyorumdur,

Değişti sevgiler değişti aşklar,
Biri tükenmeden öteki başlar,
Göz'ler kan çanağı gönül'de yaşl'ar,
Yalan'dan sevilmek istemiyorum.

Sahte sevgililer uzakta dursun,

Şakayık Aralığından denize doğru bakınca,
Kum beji renginde üç katlı bir yalı görünür,
Sarıyer’in eteğinde, denize nazır...
Ve içinde bir kız:
Tatlı mı tatlı, güzelliği kendine münhasır.

Yalnızlık
Fevzi Emir Yılmaz

Yalnız geldim ben dünyaya,
Yoktu eşim, dostum, arkadaşım.
Yalnız yürüdüm her yolu,