Ferdane Şiiri - Adem İrhan

Laftan anlamaz kızım, be hey akıldan yoksun
Aklın başına topla, durulasın Ferdane
Öğlene kadar yatar, akşama kadar yoksun
Sırtüstü yatar iken yorulasın Ferdane

Telefon kulağında ellerinde maskara
Kahvesi eksik olmaz dudağında sigara
Suratına tükürsen utanmaz yüzü kara
Çiçek açmış dal iken devrilesin Ferdane

Temizlikten anlamaz ütü gelmez elinden
Allah için duymadım tatlı kelam dilinden
O maydanoz destesi gibi ince belinden
Üç yüz altmış beş yerden kırılasın Ferdane

Bulaşığı yıkamaz ortalığı silmezsin
Kız nişedir mi sürdün, dönüp eve gelmezsin
Memleket ağzan sıça hiç mi edep bilmezsin
Burnundaki hızmandan vurulasın Ferdane

Ferdane bir şey demem yere batsın o adın
Ömür merdivenini kırk beşine dayadın
Kuru soğan rengine saçını mı boyadın
Halka halka doğranıp kavrulasın Ferdane

Hem ukala şımarık hem de çok yaramazsın
Beş tane yaprak versem bir günde saramazsın
İt ayağı mı yedin yerinde duramazsın
Azrail’in boynuna sarılasın Ferdane

Allah’ım yardım etsin seni görüp alana
Kız hiç kimse yok muydu gittin çektin halana
Düz yolda gider iken ayakların dolana
Orta yerden ikiye yarılasın Ferdane

Ne yemek yapabilir ne de iştahla yersin
Makarna ketçap ile karnın doyar mı dersin
Daha ne diyeyim ki Allah belanı versin
Hortum çıksın önüne savrulasın Ferdane

Haram olsun bir kere hamur işi yapmadın
O kuru inanından bir kez olsun sapmadın
Kör olasın, anandan hiç mi bir şey kapmadın
Koca diye kefene sarılasın Ferdane