Ferah Yılmaz Şiirleri - Şair Ferah Yılmaz

Yudum yudum, avuç avuç iç,
Sar beni, gir gönlüme
Bak! Bak, dolu dolu gözlerime.
Terkedilmişliğin ürpertisi var.
Çiçek kokan,
Çiğ toprağın kokusu var saçlarımda.

Ben bir aynayım,
Neyi görüyorsam,
Onu yansıtıyorum...

Dağarcık - İzmit

Tutupta geceyi bırakmamalı bugün,
Sımsıkı sarılıpta siyah örtüye,
Oturup hiç bir şey düşünmemeli!
Yasak! daha sonra ama ille de,
İlle de ölüm aklına gelmemeli.
Sonra,

Ve güneş doğarsa,
Yakar bir gün bu tepeleri
Gülo yakar
Cana can katar
Umutlar okşar sevdaları....

Gurup Vakti,
Tüm doğa büründü kızıl giyisilerine..
Deniz durgun,
Birkaç martı sesi,
Ve birde ufka doğru ilerleyen geminin dumanı,
Başka bir şey görmüyor gözüm.

Şimdi,
Bir yalnızlık rüzgarı vurur saçlarıma,
Dudaklarımdan dökülür acı ezgiler.
Çağrısız gelir hüzün kuşları bahçeme,
Çağrısız gider.

Ben seni böyle sevdim,
Böyle çizdim siluetini yüreğime.
En can alıcı renklerle,
Can verdim gözlerine.
Beynime işledim boncuk boncuk.
Bakışlarına vurdum sevdamın mühürünü,

Bir ressam olmuş olsaydım eğer,
Yaptığım eserin bedeli olarak
Gözlerini isterdim senden,

Yüreğimin penceresi gözlerim…dağarcık / Ardahan 1981

Bütün Türkülerimi Ben, Sessiz Çığlıkla Söylerim


Her türküm bir isyan olur, deler demir duvarları,

Asker derler adına,
Başında kepi, ayağında potini,
Belinde palaskası, matarası, kasaturası,
Omzunda tüfeği, sırtında parkası.
Asker derler adına,
Ana bilmez, bacı bilmez,