Fatma Doğan Şiirleri - Şair Fatma Doğan

FATMA DOĞAN
GÜLENDAM
Gökyüzü dumanlı bugün
Takvimlerden ayın son günleri
Ekimde silinip gidiyor sonbahardan
Yüreğimden yavaş yavaş silinip giden puslu gülüşün gibi

FATMA DOĞAN

GÜLFİRAZ

Gülfiraz!
Yılgın bir kuyruklu yıldızın,

GÜNEŞİMİ KAYBETTİM BU MEVSİM
#fatma doğan

Sen yoktun,
Güneşimi kaybettim , bu mevsim
Bembeyaz bir karanlığın zifiriliğinde körleşti gözlerim

GÜNEŞTE KURUTACAĞIM ISLAK SAÇLARINI ASİYE

Saldım umutlarımı avuçlarımdan ,
Gökyüzüne, Asiye,
Güneşte kurutacağım yaslarımı,
göz yaşlarımı.

GÜZ KOKULU
Darağacına asılmışım, biçare ruhum mahkum,
İflah olmaz bir saatin başıboş sarkacı gibiyim, salınıyorum.
zamanın kabuğu kırılmış bir kez tenimde,
giden gitti, kalan kaçıyor, benden bu mevsim,
Koyverdim kendimi, zamanın telaşına

HAKİ BAKIŞLI ÇAKIL TAŞI
#fatma doğan

Yüreğini, yüreğimden kalkan gurbet gemisine bindirdim o gün.
Sen gelene dek kalabalıklar içinde yalnızlığı giyinip bekleyeceğim gelmeni.
Şimdi, seninle dolandığım sahillerde geziniyorum başı boş avare,

HAYATI DİNLİYORUM
Hayatı dinliyorum bugün,
Kendimle baş başa kalıp.
Bir pazar akşamında, zamandan bir an çalanda
Dolunay, gümüşi resmini çizerken sulara,
İncecikten söylerken en güzel şarkısını Gölbaşında,

HAYLAZ RUHLU OZAN
#fatma doğan
Şiir ülkemin haylaz ruhlu ozanı,
hiç anlamadın ki sen benim hal dilimden.
Yüreğime bir çift yeşil gözlü hayalin değdikçe,
tınılar sazımın kopuk telleri, yanık yanık.

Fatma doğan
HAZAN
Biraz yürümek istedim,
Dışarı attım kendimi her şeyden uzaklaşıp.
Telaşlarımı ve sorunlarımı evde bıraktım zorla da olsa,
Yapıştıkları paçalarımdan silkeleyip

HİÇLİĞİN BOYUT KAPISI
Toz, toprak yüzlü bir akşamdı, bu akşam
Adımladım ağır ağır, Arnavut kaldırımlarını
Gökten göçmen kuşlar yağıyordu boyuna üstüme,
Hepsinin kanadı kırık, ellerinde ahşap bavul
Boynuma sarılıyordu koşup koşup, arsız yalnızlık