Bir yıldız düştü
Bana ücra olan
Ama yüreğim hissetti yıldızı
Hep geceleyin ağlardım
Ve hep gökyüzündeki yıldızlara bakardım
Dileğimde hep aynı yıldız vardı
Umudun köşelerine bak
Pürüzlü yüzeyi düz yüzeyle birleşir
Bir yanındaki kırgınlıkları
Düz olan yüzeyle birleştirir
Hayatın bir parçasını seçer
Bazen kırgınlıkları dağıtır, pas tutar
Bahar gelir mi diye sorma bana
Gelir elbet
Sonbahar müjdeler yaprakları dökerken
Dertler dermanını bulur
Sevdalılar kavuşur sevdiğine
Sözler yalan mı sence
Hiç gerçek bir hikâye yok mudur bu diyarda
Herkes yalan söylüyorsa kime inanılır ki bu hayatta
Seven de var şu hayatta
Sevmeyen de vardır elbette
Ama sevmeyen daha çok galiba
Yaktın be yaktın
Beni kendinde yaktın
Ne düşler kurardım
Beni sokağa bıraktın
Boş bir kurmacaydın
En son ben anladım
Yıllarıma bıraktığım suskunluk suçlu mu ki
Bu kadar suskunluğumdan şikâyetçi misin?
Ama sebebini hiç sormadın ki
Neden şimdi suçluyorsun suskunluğu
Özlediğim yıllar şimdi nerde ki suskunluk çözülsün
Söylesene bu kadar mı vefasızdı suskunluğum
Daha rahat yaşam için ayrılıklar olmamalı
Karanlık üzerimize doğru geldiğinde
Korkmamalıyız onlardan
Zaten korkular haz duyar bundan
Bazen yüreğimizde fırtınalar kopsa da
Dıştan iyi görünmeliyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!