Güneş doğdu doğudan
Yine yanımda yoksun
İçim karanlıkla dolu
Sen görmüyorsun
Ben unuttum
Ama neyi, kimi
Kimseden vazgeçemedim
Bir ayrılık resminde gözyaşı gibi oldum
Korktum
Aldanmaktan, acizlikten
Ve de kaybetmekten
Bu yüzden elveda sözünden kaçtım en uzağa
Acıyan yüreğime yazarım şiirleri
Dertten sınıfta kalanım
Ama biliyorum yollar taşlı
Dayanamazsın sert oluşuna
Kalemsiz yazılan şiirlere
Kıskanıyorum seni benden alanı
Hayat mavi ile siyahın karışımı olsa keşke
Bu iki renk karanlığın ve hüznün simgesi olsa
Saklı kalan her şeyi silebilsek hayatımızdan
Ve hayat bize adil olsa
Ağlamak bize yakışmadıysa
E peki kime yakıştı
Bir kelime
Sadece bir kelime
Hep aynı yerinde, mısrada durmadı
Akıp giden sözler
Sadece bir yüreğe
Bir yüreğe kurulmadı
Ayrılıktan hatıra kalır cehennem azabı
Yürek hisseder ani gelen ölümü
Her şey yalan
Sevenler yürekten sevmiyor ki
Gözler gerçekleri söylesin
İnsanlar kimliklerini kaybediyor
Hangi rüzgâr attı seni buralara
Bir deli sevdanın sesi mi?
Yoksa atılan ok mu?
Çok kırgınım sana
Beni habersiz bırakışına
Geceleri çaresizce bekleyişimin
Yaktın be yaktın
Beni kendinde yaktın
Ne düşler kurardım
Beni sokağa bıraktın
Boş bir kurmacaydın
En son ben anladım
Yıllarıma bıraktığım suskunluk suçlu mu ki
Bu kadar suskunluğumdan şikâyetçi misin?
Ama sebebini hiç sormadın ki
Neden şimdi suçluyorsun suskunluğu
Özlediğim yıllar şimdi nerde ki suskunluk çözülsün
Söylesene bu kadar mı vefasızdı suskunluğum
Daha rahat yaşam için ayrılıklar olmamalı
Karanlık üzerimize doğru geldiğinde
Korkmamalıyız onlardan
Zaten korkular haz duyar bundan
Bazen yüreğimizde fırtınalar kopsa da
Dıştan iyi görünmeliyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!