Bir nisan yağmuru
Bütün huzursuzluğu aldı
Geride anılarımın komik yüzü kaldı
Sana elveda demek zorken
Başka kalp girdi yüreğe
Nisan yağmuruyla sildim gözyaşımı
Yazardı kalemim karanlıktaki çığlığı
Karanlıkta çığlık görülmezdi bu diyarda
Oysa ne kadar mutluydu kendi haliyle
Bir roman yazmalısın
Yaşananlardan yola çıkarak
Bir bölümünde hayatın eğlenceli tarafı
Başka bir bölümünde hayatın acı bedeli olacak
Bazen kurguyu bile aktarmalısın bir romana
Öyle bir roman yazmalısın ki
Bir umut bırak gökyüzüne
Gözyaşından uzak olan
Tüm evrene hitap eden
Bir umut bırak gökyüzüne
Bir umut bırak gökyüzüne
Yalnızlığa alışman gerek yüreğim
Dayanamazsın sonra
İçinde ateş yanar, bedenime iğneler batar
Biliyorum dayanamazsın sen
O yanında olduğu an güzeldir senin için
Bir bak yüreğim sayfalarıma
Birgün çekip gideceksin
Sevincimi hüzne çevireceksin
Unutulan fırtınayı damarlarımda hissedeceğim
Ey sevgili sussun yüreğin
Gerçekten çıkıp gideceksen
Gelme istemem böyle sevdayı
Sana üç kelime yazmak istedim sadece
Üç kelime
Acı, korku ve umut
Aşkın tarifi bu
Ayrılık acıyı tattırır
Gideceğinden korkarsın
Bir yıldız düştü
Bana ücra olan
Ama yüreğim hissetti yıldızı
Hep geceleyin ağlardım
Ve hep gökyüzündeki yıldızlara bakardım
Dileğimde hep aynı yıldız vardı
Umudun köşelerine bak
Pürüzlü yüzeyi düz yüzeyle birleşir
Bir yanındaki kırgınlıkları
Düz olan yüzeyle birleştirir
Hayatın bir parçasını seçer
Bazen kırgınlıkları dağıtır, pas tutar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!