Keşke yalnızlığım sussan
Sussan da sözlerin konuşsa
Bak ellerim çaresizliğin dalında
Ve seni beklemiyor ey sevgili!
Yüzümdeki duygu kalbime vuruyor
Bir dilek diledim
İçinde kötü niyet olmayan
Öyle bir dilek diledimdi
İmkânsıza meydan okur gibi
Ama o hep uzağımda kaldı
Çok iyi biliyordum
Hava karanlık şu sıralarda
Yıldızlar etrafta yalnızken
Gözüme uyku girmedi
Seni düşünmekten uyumaya zaman mı kaldı
Korkuyordum ani gelen ayrılıklardan
Ayrıklardan sonra kalbimin yanmasından
Anlamsız gidişleri sayfalara aktarmayı sevmedim
Adına ayrılık dediler sevgiliden uzak kalmaya
Can acıtıyordu bu ayrılık
Ama kimse sevemezdi bu kadar çok
Ben birini sevdim de ne oldu
Uzak kaldım ya ona
En zor gününde yanında biri olacağını düşünme
Umuttur deyipde yalanlarla hayatta yerin dibine girme
Hayat kahpedir, piçtir
Küfredip de hayata isyankâr olma
Değmeyen şu yalan dünyaya
Gelmeyeceksin bir daha
Bir acıdır yüklenir yüreğe
Unutmak istersin aklına gelir ansızın
Sanki mutlu anını karanlığa dönüştüren düşman gibi
Belki duyguların tazedir
Ama bir sevdada silinir yaşananlar
Aklına tek bir soru kalır
Merhaba anne
Yine sevdanın sokak köşelerinde uyuyorum
Buralar çok soğuk
Ama üşüdüğümü hissetmiyorum artık
Nedense ölmekten değil de
Ölüp ölüp dirilmekten korkuyorum
Bir karanlık var içimde
Sen yoksun buralarda
Hissetmek ne kadar zor olmayan birini
Daha nasıl bir duygu olacak bilmiyorum
Yokluğun kaybettirdi bendeki bütün iyi yanları
Somut bırakıldım bu hayatta
Benim için bir hikâye yaz vefasız
İçine senin vefasızlığını benim de acılarımı ekle
Sen yalancıydın ama bir iyilik yap
Benim için bir hikâye yaz
İçinde ayrılıkların olduğu bir hikâye
Özlemek çok zor gelir bana
Nereye gidersem gidiyim sen çıkıyorsun karşıma
Seni unuttum derken
Kahretsin ki adını duyuyorum bir yerden
Seni çok sevdiğimi söylemişken
Dilimden yalan dolu sözler çıkıyor
Anlıyorsun bakışlarımdan yanlarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!