Sözler dokunur oldu kalbime
Tane tane akıyor yaş halinde
Duymuyorsun, dinlemiyorsun, anlamıyorsun ki
Söyleyeyim de rahatlayayım diyemiyorum
Çok yoruldum bu beraberlikte
Değiştiremezsin içini
Kusmak istersin içini
Kahreder ,deler geçer içini
Değiştiremezsin içini
Onun deniz mavisi gözleri vardı
Sabahları çok dalgalanırdı
Akşamları dalgaları yüzüme vururdu
Saçlarını hep aynı yöne tarardı
Deniz gözleri hep bebek gibi gülerdi
Denizlerin derinliklerinde yaşayan sevdaydı
Kalbime giren yalnızlığı atamıyorum bir kere
Oysa umutlar vardı yarınlara özel
Garip bir şey içimi açılıyor işte
Yaşamış mıydım acaba boya bir şeyi
Hüzünlere bıraktı bedenimi sessizlik
Aşka dair her şey yalan oldu
Bir garip duygusun içimde
Masmavi gözlerin denizi
Bakışlarınsa hayalleri andırıyor bende
Ne garip bu kadar sevmişken seni
Yine de yenik düşmem aşka
Bir hikâye düşün
İçinde ayrılık olmayan
Ve kimse kimseyi sevmediği
Bir hikâye düşün
İçinde sen ve ben şahısları yok
Tıpkı aşkın tarifi gibi
Bir karanlık var içimde
Sen yoksun buralarda
Hissetmek ne kadar zor olmayan birini
Daha nasıl bir duygu olacak bilmiyorum
Yokluğun kaybettirdi bendeki bütün iyi yanları
Somut bırakıldım bu hayatta
Bir ayrılık vaktinde sözler anlamını yitirmiş
Yürekler kırıcı olmuş
Bir ayrılık vaktinde
İlk defa “lanet olsun ki sevdim” dedim
Ve ilk defa “elveda” sözünün anlamsızlaştığını gördüm
Bir ayrılık vaktinde
Yıllar eklendi gidişine
Saatleri doldurmak çok güç
Bu gidişin hiç hayra alamet değil
Seni unutamadım ya şaşıyorum halime
Yalandı sevdadan yana yaşantı
Elveda demek ne kadar güç
Bugünlere düştüm
Bir çığ gibi etrafa saçıldım
Teker teker parçalara dağıldım
Çok yoruldum boş zamanlardan
Bana yakın kimse yoktu
Herkes kaçıyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!