Seni zehirleyen mi var şu hayatta
Yoksa sen mi zehrini akıtıyorsun hayata
Bedeni kana susamış bir vampir olur ya
Sen de öyle misin zalimlilikte
Kirik dökük bir hayatta
Gittin, beni bıraktın anne
Hem de hiçbir şey söylemeden
Ben doğruyu seçemedim
Hata yaptım anne
Sende bırakmıştın beni
Kara bulutlar üzerime çöktü
İnci inci düşen gözyaşlarım
Bilir seni ne kadar çok sevdiğimi
Bir beni sana ancak şiir defterim anlatır
Sen uzakta iken
Nasıl hasret çektiğimi
Geçen zamanda dakikalar bilir
Yalanmış sözlerin
Deli gibi bakardı gözlerin
Çok kırıldım gücendim sana
Oysa deli gibi bakardı gözlerin
Ne beklerlim ki senden
Hayattan yorulup, köşelere savruldum
Gidenin arkasından sarılıp kaybettim
Yardım etmekten çekinmedim
İyi niyetimden istifa ettikleri için çekildim insanlardan
Bütün pislikleri yaşarken kişiliğimi korumaya çalıştım
Karanlığa giden hayatım varsa bu benim suçum mu?
Özledim ben seni
Sen vefasızdın ama ben neden böyle sevdim seni
Kim seni benden aldı
Bu kadar yalan mıydı sevdan
Ben senden giderken çok yandı yüreğim
Anlayamadım bir türlü gitmeleri
Kızıyorum kendime
Neden sana kendimden daha yakınım diye
Oysa hislerime hiç karşılık yok ki
Yine de vazgeçemiyorum
Seni kendimden daha fazla sevmekten
Yakınmıyorum yine de
Susturamam feryatlarımı
Gözyaşlarım akar, durduramam
Gücüm yok feryatlarımı duyurmaya
Ben ağlarım ya
Gökyüzü de benimle ağlar
Sokaklar sakin ve ıssız
Geceler soğuk
Acıtan bir dil
Ses çıkarır boğuk boğuk
Her şey yalan olmuş
Sevda tarihe karışmış
Sahte sözlere kanma
Geceleyin mavi gülün rengi parlardı
Siyah incinin yanında, masanın tam ortasında dururdu
Su döker, suyun renksiz oluşuyla canlanırdı
Ona oksijen
Bize ise hayat sunardı
Ara sıra dertleşirdim onunla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!