Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Gönül sev diyorda kendi halinde.
Yaşım altmış işim bitmiş neyleyim.
Otuzunda gonca gülsün dalında.
Yaşım altmış işim bitmiş neyleyim.

Sevip sevilmeden ağardı saçlar.

Yıldırım altında çınar misali,
Kökümü topraktan söktün Nilüfer.
Volkan lavlarında bir ot emsali,
Kıydın gençliğime yaktın Nilüfer.

Eller gelin olur kınalar yakar,

Bağrımda pençesi kime derim,
Şahine av olmak zor imiş meğer!
Canhıraş gezerim tutuldu serim,
Yüreğime düşen kor imiş meğer!

Şahin gökyüzünde bulutu geçik,

Arzuhalim olsun yüce makamdan,
Olmadık muhabbet dendi arkamdan,
Bu kadir bilmezlık düşmez yakamdan,
Dert yanacak dert kapısı yok bende.

Günler hasret gider telde düzene,

Dalgalanıp gelen deniz,
Mavi deniz Kara Deniz.
Serin sular salan deniz,
Mavi deniz Kara Deniz.

Büklüm büklüm kıyı sermiş,

Bir zaman genç idim gelirdim sana,
Yollarım gurbete düşmeden önce.
Eteğinde bağlar gülerdi bana,
Yedi uyurları aşmadan önce.

Çıkardım zirvene ben dikmen dağı,

Hayal ettin dünü geçen yılları,
Dönüp de geride olmak isterim.
Renk cümbüşü imiş gelinen yollar,
Arayıp dünlerde bulmak isterim.

Aşkta mey sofrası üflerim neye,

Yazık olsun sana divane gönül,
Çiçekten çiçeğe dolaşma artık,
Bulunca bir ahu biğane gönül
Çiçekten çiçeğe dolaşma artık.

Esmer görür ona gönül verirsin,

Hayat yollarında yalnız başıma,
Yürüdüm yoruldum dayandım Ece.
Bir dost dergâhında geldin karşıma,
Aşkın deryasında boyadım Ece.

Uzun boy ince bel servide bir dal

Volkan oldum lavlar saçtım bir zaman,
Geldim kapınıza eyledim aman,
Yüz çevirdin benden olmadın derman.
Döndürdün yollardan, faridim gayrı

Kızıl ırmek gibi çevreni yıktın,