Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Güzeller toyunda gördüm bir yüzü,
Huriden mi melekten mi bilmedim.
Dünyadan güzellik derlemiş özü,
Sümbülden mi leylaktan mı bilmedim.

Yağmuru yağarken şimşeği çaktı,

Düşüne düşüne aklı yitirdim,
Yoksulluk kapıdan kovulmıyor ki.
Delindi papucum emraz getirdim,
Islak ayaklarım ovulmuyor ki.

Asgari ücretle, beş nüfus evde,

Güzel ne gezersin seyran yerini,
Fidan boyu ince belden sorarım.
Dünya güzel dolu gönül birinde,
Burcu burcu kokan,yelden sorarım.

Yürüyüp geliyor; kekliğim seker,

Kurmuştuk yuvayı gül dallarına,
Yığdın dikenleri geçemem gayri,
Senin ile düştük aşk yollarına,
Kırdın dallarımı görüşmem gayri.

Elele verince aştık dağları,

Ufuklarda haredir, gönlümün yedi rengi,
Dalga dalga yayıldı, tende huzur ahengi.
Akşam güneşi geldi, deryalar oldu dengi,
Durgun sularda gördüm, sevdim Nilüfer’imi,
Göz göze bakışırken, gözden aldı ferimi.

Gönül sele döndü taşıyor yine,
Toplayıp bendine doldurmak gerek.
Yağmura borana dayandı sine,
Dünyanın zevkini bildirmek gerek.

Gönül cidarına bir leke alma,

Biraz kömür birde mangal,
Sucuk olsun kangal kangal.
Yağsız ette yoktur engel,
Haydi, Bağlum Tepesine.

Etrafı gören yer olsun,

Gönül Bayram Ediyor

Gül goncası bu gün açtı seherde,
Bülbüller ötüyor çağlıyor serde,
Gülüstan al giydi devadır derde,
Kelebek dallarda bayram ediyor.

Taşları tutuştu Şar Dağı yanar,
Özünden yananın yüreği kanar.
Elbistan deyince her yanı pınar,
Aşıp varabilsem yolunu bu gün.

Dağların başında alaca karı,

Gönül tellerinden bir sarmaşık tutundu,
Viran etti taşı taş üstünde koymadı.
Hiç haber vermedi geldi, öze kuruldu,
Derde düçar etti,dilde ferman koymadı.

Gönle kilit vurdu,anahtarı yok bende,