Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Çıkar yücesinden seyran edersen,
Binboğa dağları yaşanır gardaş.
Türlü çiçeklerden demet derersen,
Güzeller eline yakışır gardaş.

Elbistan ovası gelir eline,

Derdimi arz ettim vardım Fodula,
Birazcık zam vere emekli kula
Açlıktan ölmeden ayakta kala
Defol git şuradan hey dedi bana.

Kestim ümidimi gittim bakana,

Gül gönder eğlensin diyorlar bana,
Kırgın gönül eğlenir mi bilemem.
Sözüm işlemiyor çok dedim amma,
Bir tek gülü yeğlenir mi bilemem.

Hasretin bağrına anıt diktirir,

Kurmuştuk yuvayı gül dallarına,
Yığdın dikenleri geçemem gayri,
Senin ile düştük aşk yollarına,
Kırdın dallarımı görüşmem gayri.

Elele verince aştık dağları,

Bağrımda pençesi kime derim,
Şahine av olmak zor imiş meğer!
Canhıraş gezerim tutuldu serim,
Yüreğime düşen kor imiş meğer!

Şahin gökyüzünde bulutu geçik,

Gönül tellerinden bir sarmaşık tutundu,
Viran etti taşı taş üstünde koymadı.
Hiç haber vermedi geldi, öze kuruldu,
Derde düçar etti,dilde ferman koymadı.

Gönle kilit vurdu,anahtarı yok bende,

Yıldırım altında çınar misali,
Kökümü topraktan söktün Nilüfer.
Volkan lavlarında bir ot emsali,
Kıydın gençliğime yaktın Nilüfer.

Eller gelin olur kınalar yakar,

Gönül sev diyorda kendi halinde.
Yaşım altmış işim bitmiş neyleyim.
Otuzunda gonca gülsün dalında.
Yaşım altmış işim bitmiş neyleyim.

Sevip sevilmeden ağardı saçlar.

Biraz kömür birde mangal,
Sucuk olsun kangal kangal.
Yağsız ette yoktur engel,
Haydi, Bağlum Tepesine.

Etrafı gören yer olsun,

Arzuhalim olsun yüce makamdan,
Olmadık muhabbet dendi arkamdan,
Bu kadir bilmezlık düşmez yakamdan,
Dert yanacak dert kapısı yok bende.

Günler hasret gider telde düzene,