Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Nedir bu dağların dumanı zoru
Yakma beni Berit al bu sevdamı.
Yanıyor bu bağrım içlenir koru,
Yakma beni Berit al bu sevdamı.

Yeni yetmiş güzel çimende gezer,

Yetmez mi çektiğim,ömrü yiyorsun.
Çekemem kahrını usandım gönül.
Tutturmuş da otuz beşim diyorsun.
Çekemem kahrını usandım gönül.

Bedenim diyor ki ben altmış oldum.

Fettah’ın Kızı
(kaçırırken)

Yürü bire Afşin gücün mü yete?
Vurdum dizginleri seğmenden öte.
Haber vermiş bizi sümüklü Çöte,

İsyan bayrağını çekince burca,
Altmışında güzel sev diyor bana.
Gönülde kilit var alındı borca,
Altmışında güzel sev diyor bana.

Eledim elekten astım duvara,

Yıldım bu dünyanın iki yüzünden,
Gündüzü bir başka gecesi başka!
Ömürler dürülür felek sözünden,
Yazgısı bir başka hecesi başka!

Yuvarladım gitti kader topunu,

Ne desem ne etsen faydasız artık,
Tutuştu yanıyor kor deli gönlüm.
Sevgiye hasreti ederim katık,
Senin yola gelmen zor deli gönlüm.

Her güzel gözünde tütüyor ayrı,

İsyan Etme Gel Gönül

Nice dertler gördün isyan etmedin,
Gel buna da isyan etme sen gönül.
Hatır yıkan oldu haset gütmedin,
Gel buna da isyan etme sen gönül.

Dünya benim diye hüküm verirdim,
Sahte soranlarım olurmuş benim.
Yokluğu bilmeden devran sürerdim,
Sahte yârenlerim olurmuş benim.

Zaman geçip gün eriyip bitince,

Yol üstünde durdum konaklamaya,
Cem etmiş dertliler söz saklanmaya,
Nerden yolum düştü duraklamaya,
Çekti ayaklarım,oldum mekanda.

Dertliler oturmuş dertlerin derler,

Bir güzel yüzünden düştüm buraya,
Daha gerisini duyma gardiyan.
Düştüm elinize em ol yaraya,
Münafık sözüne uyma gardiyan.

Kız kaçırıp düştüm caniden sayma,