Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Kenardan Bakan Utansın

Sözüne aldanıp tuttum güneşi,
Çekilip kenara bakan utansın.
Su ile sönmüyor gönül ateşi,
Can özüme kibrit çakan utansın.

Uzak bir diyardı çıktın yoluma,
Uzattım elimi girdin koluma,
Bir ömür harcadım,gider zoruma,
Yarı yolda koydun beni vefasız.

Ne kötülük gördün, bıktın mı benden?

Şimdi sınıfında öğrenci olsam,
Belki de bir işe yarardım hocam.
Yıllar geri gitse gençliği bulsam,
İnan ki zamanı yorardım hocam.

Sevda yollarında düştü talebe,

Gençlerin sırrını kim nerden bilir,
Sevenler gönülde hür Osman dayı.
Tomurcuktu açma zamanı gelir,
Kızın beni sever sor Osman dayı.

Kızarır görünce elma yanağı,

Doktor Bey

Bir ateş bastı ki damlıyor terim,
Sabah olsun tabibine giderim,
Sevenim götürür derman isterim,
Şifası nedir ki derim doktor bey?

Ilgıt ılgıt esti seherin yeli,
Goncayı gül etti, bülbülü deli,
Unuttun dilinden demezsin geli,
Gelen yıllarımı açmıyor kader.

Renkleri solunca kokmuyor güller,

Bulutlar içinde göklerde başın,
Vuslat yolu üsten aşar mı dağlar?
Beni barındırmaz karların kışın,
Anlatsam derdini deşer mi dağlar?

Şahin yükseklerde keklik kayada,

Benim sevdiğim dilberim,
Gezinir servi dal gibi.
Kokusu miski amberim,
Dili söyleşir bal gibi.

Sevdası dağlar aşırır,

Bir zaman cüzdanı dolu insandım,
Fazlasıyla değer verildi gardaş.
O zamanda Allah kulu insandım,
Her yerde hatırım görüldü gardaş.

Devran döndü felek kırdı belimi,

Neden bana eza cefa edersin?
Senin derdin benim derdim çökelek.
Su ile yenince iner gidersin,
Neden boğazıma durdun çökelek.

Yutkunurum geçmez boğazdan zıkkım,