Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Usulce sarıyor dağların pusu,
Ruhuma doluyor güller kokusu.
Gönül içlerinde sevgi dokusu,
Pınar ayağında bir çakıl taşı,
Sevdaya bürünür yiğidin başı.

Unut dersin unutamam,
Felek ağla diyor Ayşe.
Anlat derler anlatamam,
Şimdi çağla diyor Ayşe.

Çok görmeyin bana derdi,

Hayatın sillesi deydiği zaman,
Karalar giyerken daha çocuktum.
Beyazlı yakama kızıl kan hemen,
Damladı diyorken daha çocuktum.

Aklım ermiyordu neyin nesine,

Ağardı saçlarım yaşlandım artık,
Hey diye seslenip yorulma Berit.
Başın da duman var kaşların çatık,
Ben gülerim diye kurulma Berit.

Oluklar dolusu suların aksa

Bizim Boz Eşek

Kestim yelesinden Kuyruk kılından,
Pekten tınar oldu bizim boz eşek.
Kurtardım garibi eski çulundan,
Yeni semer buldu bizim boz eşek.

Benim Vatanım

Anadolu’m türlü rengi döşenmiş,
Medeniyet kurmuş mertlik kuşanmış,
Kavimler yolunda neler yaşanmış
Gönlümüzden taşar benim vatanım.

Kurban olsam şu güzelin boyuna,
Kaldırmış başını gider yoluna,
Kolunda kovası geldi suyuna,
Yaylanın düzünde Türkmen güzeli.

Ayak tek tek basar çayır çimene,

Sorunca Dünya’da mevcut ahvali,
Varsa gönül dostun yaşarsın dendi.
Yalnız kalmayasın durum bu mihval,
Her söze inanma şaşarsın dendi.

Sordum ince ince bildim durumu,

Çıksam Binboğanın yücelerine,
Elbistan ovası görülür şimdi.
Hayat bahşediyor nicelerine,
Al yeşil rengini bürünür şimdi.

Boydan boya gider ceyhan’ın kolu,

Dağların başları sisli bu sene
Kesti yollarımı gelemem artık.
Yaktı yüreğimi yine Efsane
Kader yazgısını bölemem artık.

Sorunca Efsane gönlün nicedir?