Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Gökte şahin olur gülde kelebek,
Gezer çiçek çiçek uslanmaz gönül.
Ne söylesen duymaz dert öbek öbek,
Sever goncaları hislenmez gönül.

Gecenin koynunda yarasa kuşu,

Usul boylarına kurban olduğum
Benim aklım aldın bilemiyorum.
Gönlüme gözünden bir yal bulduğum,
Sevda kapı çaldı bilemiyorum.

Sellerin önünde bir çakıl taşı,

Güle kondu kelebekler,
Arı kalkmasını beklar,
Türlü açınca çiçekler,
Mis kokular saçar şimdi.

Leylak güle çaka satar,

Sevip de ayrılmak ölüm olsa da,
İnsan dayanıyor çaresi var mı?
Derdine bin türlü lokman gelse de,
İnsan dayanıyor çaresi var mı?

Sevip alamayan dünyayı neyler,

Yine ılık esti dağların yeli
Düşüp yola yâre gitmek zamanı.
Güzeller eğlenir gönüller deli,
Düşüp yola yâre gitmek zamanı.

Güller tomurcukta bülbül nesine,

Yayılır ovaya Ceyhan’ın suyu,
Tarlalar dolusu darım var diye.
Göçmen kuşlar iner kurarlar toyu,
Yaz bahar ayında harım var diye.

Sarıyor dağları ardıcın dalı,

Çiğdem çiçek açar yaylanın başı,
Hayallere sığmaz görsen Maraş’ı.
Elbistan ovası gönül yoldaşı,
Güllerle bezenir şu bizim eller,
Güle bülbül olsam sevdalı derler.

Biz size çalıştık, sefa sürdünüz,
Ellerim nasırdan kanıyor beyim.
Devamlı bizleri hakir gördünüz,
Düşündükçe kanım, donuyor beyim.

Açlık sınırıdır alnımın teri,

Ahu gözlüm sen yanımdan gideli,
Dört mevsimde hazan oldu bilesin,
Hasreti toplayıp çıkın edeli,
Özüm yalnızlığı seçti bilesin.

Sen gittin buradan bak neler oldu,

Ne hevesle ettik verdik bir savaş,
Cumhuruyet kurduk, dediler yavaş,
Sizin yaptığınız halk ile uğraş,
İrtica hortluyor; dediler bize.

Yıllar yılı aynı, bıktık usandık,