Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Tütüyor burnuma köyümün gizi,
Bülbülü ne hoş da,ağlıyor bir hoş.
Geçtikçe yılların hasreti izi,
Ovası ne hoş da,dağları bir hoş.

Çimenlerde koyun kuzu otlardı,

Gözyaşı babamdan miras mı kaldı?
Neden gülmez yüzüm sebebi nedir?
Felek tuttuğumu elimden aldı,
Neden ağlar gözüm sebebi nedir?

Anne şefkatini bilmezse insan,

Kara bahtım düşmez oldu yakamdan,
Sana gelmem demem artık yasak mı?
Gönül defterini yazdım arkandan,
Seni sildim demem artık yasak mı?

Güller açar seher vakti bağında,

Yasladım yılları kurtulamadım,
Kulağımda sözün Fettah’ın kızı.
Yaş altmışa geldi unutamadım,
Hayalimde yüzün Fettah’ın kızı.

Her güzel görende geldin aklıma,

Gönül kapısını açınca gördüm
Hayatıma girip geldin Elif’im.
Ruhumuz atınca sevgiye düğüm.
Hayatıma yoldaş oldun Elif’im.

Yıldızlar içinde bana ay oldun,

Çalışıp didinir oba
Karın doyurmaktır çaba
Boşa sallanırsa yaba
Taneye hasret Cumalı.

Toprak ölgün tarla sürgün

Bir gün öğretirler düşmanı dostu,
Hele bir köşede gariban kal da.
Düşkünler yurduna serersin postu,
Yere düşüp geçmez, akçe pul olda.

Ayrılır yanından çanak yalayan,

Yine kar kapladı Torost’lar başı,
Geçemem sevdiğim bekleme beni.
Deli savuruyor dağların kışı,
Geçemem sevdiğim bekleme beni.

Çıksam da Maraş’tan bulunmaz Afşin,

Gönül mutluluğu boşuna arar,
Ben kaybettim artık bul senin olsun.
Gördüğü gönülden bir derman sorar,
Vereceği merhem al senin olsun.

Yağmur damlası var gül yaprağında,

Aygül gamı dert üstüne yükleme,
Çürütür ha, fidan boylum çürütür.
Susuz çeşmelerde suyu bekleme,
Kurutur ha, ince bellim kurutur.

Seherde goncanın bülbülü olsam,