Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Senden ayrılalı gülmedim inan,
Bundan divaneye döndüm güzelim.
Eğer halim sana olmazsa âyan,
Gönlün sorumludur bundan güzelim.

Damla damla girdin yayıldı kanda,

Aşkında var bir gururu
Gönül sevdi berrak duru,
Kavuşmak nasıl mı soru?
Söyleyemez dil oldun ben.

Sevgide sel baştan aşar

Dünyaya lüzumsuz fazlamı geldim,
Dertleri beraber bölüşsek gönül!
Yeryüzü yaşanır yer diye bildim,
Bir yanlışlık varsa görüşsek gönül.

Güldürmedin beni dünya düzünde,

Bir kız bana sordu emmi nereye,
Emmiyi bir kurban seçti bilmiyor.
Bu masun yavrucak vurdu sineye,
Derdiyle böldü de biçti bilmiyor.

Sorunca söyledi garip yavrucak,

Eleği Duvara Astırdı Gönül

Kar yağdı başıma yetmez mi artık,
Onca poyraz yeli estirdin gönül.
Senin yaptığına kâr etmez mantık,
Sonunda beni de küstürdün gönül.

Yazmasında yeşil oya
Gel sarılak doya doya
Endam uymuş usul boya
Kâkülü sallayan dilber!

Bulut döner gök uyanır,

Has bahçeler çiçek açtı biline,
Görenlerin destan oldu diline,
Gülün dikenleri battı elime,
Yoldum dersem gardaş,duyda inanma.

Neler gelir neler yaşayan başa,

Kayarken yırtınca gökleri yıldız,
Gördün de ahtın da durmadın gönül.
Gençlik sevdasında sevdiğin o kız,
Yâr olur mu diye sormadın gönül?

Bulutlar ardında görünce ayı,

Al Sizin Olsun

Cahildim bilmedim boşuna kandım,
Nerde kardeş sayanı, al sizin olsun?
Gördüm akrabayı elden utandım,
Terk ettim vatanı al sizin olsun.

Dünya yuvarlakmış, yalana bak sen,
Gözüm dümdüz görür dağları hariç.
Âlemi yutuyor yılana bak sen!
Kölelik yaparken ağları hariç!

İnsanlık başına belâ Yahudi,