Esat Erbil Şiirleri - Şair Esat Erbil

Ben seni sevdim, karanlık günde,
Yazıklar yattın, düşük kollarda,
Ellere gittin, kanlı düğünde,
Yalnız kalmışam, ışık yollarda.

Bağları gezdik, mutlu olmaya,

Buldum habersizken, seni gönlümde,
İstersen kal orda, istersen de git!
İsterim ki görüm, kanı gönlümde,
İstersen kal orda, istersen de git.

Çok acılar çektim, ne dertler gördüm,

Gaflattan buldum, aşkına düştüm,
İyi ki sevdim, seni sevgilim,
Sevda oduna, yamanca biştim,
İyi ki sevdim, seni sevgilim.

Ben yanlız iyken, tekimi buldum,

Üçümüzün, feryadı bir, ahi bir,
Bize gelen, dertler aynı, Türkoğlu,
Gögümüz bir, güneşimiz, mahi bir,
Sizde benim, kan kardeşim, Türkoğlu.

Azerbaycan, hem Türkiye, canımsız,

20 ( YANVER ) Ocak 1990 Katliami unutulmaz, unutan varsa o Türk değil.
20 Yanver
Unutulmaz
Unutanın ne imanı
Ne de şerefi var!

Aç gönlümün, düğüm düğüm,
Çok yılların, hasreti var,
Kucaktayken, nasıl öğüm,
Bu ac kalbim, ülfeti var,
Salma beni, sinen üste,
Kül olurum, asta asta.

Şeytan girdi, aramıza, küs olduk,
Unutmaram, küste olsan, ben seni,
Gönül kırmak, kolay değil,biz solduk,
Unutmaram, küste olsan, ben seni.

Gece gündüz, hayalımda, gezisen,

Sana yemin verdim, bağlı andıma,
Seninle eminim, uyuşuram ben!
Gece gündüz dalıp, sordum kendime,
Ne zaman seninle, öpüşürüm ben?

Uzak yollar kestim, yanınageldim,

Yüzün görüncem
Gülümsemeli
Anladım ki sende
Bir tühaflık var.

Hayat macerasından

Dedim sevdim, dedi ben de,
Dedim gözün, dedi sende!
Dedim başka, kimse yok mu?
Dedi vedir, birsi yanda.

Dedim nece, dedi öyle,